عصر امروز شاهد برگزاری برنامه «بزرگداشت هفتادمین سال دانشگاه فردوسی مشهد» با حضور خانوادههای دانشگاه فردوسی، دانشگاه علومپزشکی مشهد و نیز دانشجویان خواهیم بود. دانشگاهی که از لحاظ قدمت، سومین دانشگاه ایران محسوب میشود و تأسیس آن به اواخر دهه ۲۰ بازمیگردد.
بر اساس گزارش روابطعمومی دانشگاه فردوسی مشهد، این دانشگاه در تازهترین رتبهبندی لایدن (۲۰۱۹) موفق به کسب رتبه ۴۷۰ در بین دانشگاههای جهان شد. دانشگاه فردوسی در این رتبهبندی توانست رتبه نخست دانشگاه جامع شهرستان را در شاخص تأثیر علمی، همکاریهای علمی و دسترسی آزاد به انتشارات به خود اختصاص دهد.
دانشگاه فردوسی بهعنوان بزرگترین دانشگاه شرق کشور (با وسعت ۳۰۰ هکتار)، بیش از ۸۱۰ عضو هیئتعلمی متخصص و بیش از ۳۰ هزار دانشجو در مقاطع کارشناسی، کارشناسیارشد و دکتری را در خود جای داده است. شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید که دانشگاه فردوسی میزبان ۲۶۰۰ دانشجوی خارجی است! بهعبارت دیگر دانشجویانی از ۲۰ کشور و ۴ قاره دنیا در این محیط مشغول علمآموزی هستند. نکته جالبتر آنکه بیشترین تعداد دانشجویان خارجی در رشته حقوق تحصیل میکنند.
این دانشگاه در راستای تحقق اهداف سند چشمانداز بیستساله کشور در افق ۱۴۰۴هجری شمسی و به استناد ماده۱۹۰ قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران و آییننامه اجرایی آن، در رویکردی به نام اجرای مدیریت سبز و بهرهبرداری پایدار از منابع و حفاظت از محیطزیست، به تشکیل شورای راهبردی دانشگاه سبز اقدام کرد و اجرای سیاستهای سازگار با محیطزیست، مدیریت تغییر نگرش و رفتار در میان جامعه دانشگاهی و نهادینه کردن تفکرات عالی در مواجهه با فرصتها و چالشهای جدید زیستمحیطی را در دستورکار خود قرار داده است و شاید ایده و طرح برداشتن دیوارهای سمت باهنر تا در شرقی به همین منظور مطرح شده است.
دانشگاه فردوسی در کنار تمام اتفاقات مثبتی که برای شهر رقم زده، موانعی را برای شهرنشینان همان محله نیز ایجاد کرده است؛ نارضایتی شهروندان محله باهنر از تردد وقت و بیوقت اتومبیلها از این کوچهها و ایجاد ازدحام و شلوغی غیرطبیعی یکی از این موضوعات است. این مسئله در ایام برگزاری آزمونهای خاص که در این دانشگاه برگزار میشود، بروز و ظهور بیشتری دارد. نمیتوان ادعا کرد همه این شلوغی را دانشجویان ایجاد کردهاند؛ چرا که در برخی ساعات ترافیک بولوار وکیلآباد، شهروندان از مسیر دانشگاه بهعنوان میانبر استفاده میکنند و به مشکلات این محله میافزایند. قطعا با باز شدن ورودی دانشگاه از مسیر خیابان پیروزی، از بار ترافیکی بولوار وکیلآباد کاسته خواهد شد.
باتوجه به اهمیت قرارگیری این دانشگاه در منطقه، ضرورت ارتباط دانشگاه و شهروندان مسئلهای انکارناپذیر است. به این منظور لازم است از طرح برداشتن دیوارهای سمت باهنر تا در شرقی بهصورت دقیق شفافسازی شود تا رضایت هردو گروه بهویژه جامعه دانشگاهی را دربرگیرد. علاوه بر این، انتظار ساکنان منطقه ۹، آگاهی و مطلع شدن از برنامههای گوناگون فرهنگی-اجتماعی دانشگاه است تا بتوانند در برنامهها حضور داشته باشند و از محتوای برنامههای علمی بهرهمند شوند.