شعر و دنیای خیال ما را به جهان رویاها می‌برد. در این شعر که اثر «لیلا خیامی» است درباره سرنوشت یک «بچه گردو» می‌خوانیم.
از شاخه افتادم
صد بار قل خوردم
آدم اگر بودم
شاید که می‌مردم
خوش‌شانس بودم که
یک بچه من را دید
برداشت نازم کرد
یک عالمه خندید
فریاد زد خوشحال
هی جانمی هورا
من می‌برم خانه
این بچه گردو را
لیلا خیامی