کدام مهران؟ کدام مدیری؟

محمدناصر حق‌خواه - مهران مدیری همیشه در صحنه است، حتی وقتی نیست! همیشه مورد توجه است، حتی وقتی نمی خواهد این طور باشد. تماشایی است، حتی وقتی هنری برای تماشا ندارد. مهران مدیریِ این چند ماه اما هم می خواهد دائم بر صحنه باشد و همه توجه ها به سوی او باشد و هم تمام کارهایی را که تابه حال نمی کرده یا لااقل باهم انجام نمی داده است، انجام دهد. فضای مجازی هم که همیشه با انتقاد آقای مدیری روبه رو بوده، حالا رفیق و هم گام او شده است برای اینکه فعالیت هایش بیشتر از قبل توی چشم باشد؛ از رقص آذری اش روی صحنه کنسرت تا بازخوانی ترانه های خوانندگان قبل انقلاب و راه اندازی یک برنامه ترکیبی به سیاق دورهمی در اینترنت به نام «شب نشینی» که ممیزی های تلویزیونی را هم ندارد، درحالی که همین چند روز پیش، تصویربرداری سریال شبکه نمایش خانگی اش، هیولا، را تمام کرده بود اما سوال اینجاست که بالاخره، مدیریِ درست وحسابی کدام یک از این مدیری هاست؟

روزهای شلوغ مهران
شومن را اگر تحت اللفظی معنا کنیم، یعنی مرد نمایش، اما دراصطلاح مفهومی گسترده تر را در برمی گیرد که به کسی اطلاق می شود که بتواند در مدیوم های مختلف، مخاطبان یک محصول هنری را که به نوعی با نمایش سروکار دارد، جذب کند تا او را ببینند. حال می خواهد استندآپ کمدین باشد یا مصاحبه کننده با سلبریتی ها یا مجری مراسم مختلف یا بازیگری بر صحنه، روی پرده یا در قاب تلویزیون. مدیری را چه دوست داشته باشیم و چه نه، باید قبول کنیم که در برگرداندن نگاه ها به سمت خودش، آدم موفقی است و رگ خواب مردم را در دست دارد؛ البته اینکه رگ خواب مردم را هنرمندانه و فکورانه در دست دارد یا با نمایش چیزی که مردم دوست دارند، آن ها را جذب می کند، بحث جدایی است. به هرحال مدیری اگر چهار روز دیگر برنامه ای بگذارد که مردم بیایند پشت ویترینی و سیگار کشیدن او را هم نگاه کنند، قطعا هزاران نفر آنجا حاضر خواهند شد.
مدیری این روزها با صدای معمولی و نه چندان قوی اش هر شب برای کنسرت روی صحنه می رود و چند ترانه ماندگار را بازخوانی می کند. سریالی شبیه همه سریال های قبلی اش می سازد و نقش مرد جذاب و پولدار را هم خودش برمی دارد. در همان دکور قبلی دورهمی با چسباندن عکس چند چهره معروف که در تلویزیون نمی شود آ ن ها را دید و با تماشاچیانی با پوشش متفاوت از معیارهای تلویزیونی و میهمانی مغضوب مثل پیمان قاسم خانی، باز می خواهد همان دورهمی را با پرداخت پول و در بستر اینترنت به مردم بفروشد و هم زمان در چند پروژه سینمایی هم نقش پذیرفته است. همه این ها کنار هم فقط یک نکته را به ذهن می آورد؛ مگر می شود این همه هندوانه را هم زمان برداشت؟

بهترین مدیری
مدیری خواننده نه صدای عجیب وغریبی دارد و نه نوآوری خارق العاده ای. او با صدایی گرفته، چند ترانه خاطره انگیز را می خواند و به اعتبار مدیری بودنش، سالن کنسرت هم برایش پر می شود. از آن طرف کاربران فضای مجازی هم او را تهمینه میلانیِ خواننده ها خطاب و سعی می کنند این گونه از خجالت صدای نه چندان ویژه اش دربیایند. مدیری مجری هم اگر سوال ها از توی گوشش به او نرسد، اهل چالش های غریب و کندوکاو درون میهمان نیست و بیشتر ادایش را درمی آورد. مدیری برنده اما مدیری کارگردان است که سال هاست در اغلب آثارش توانسته است موفق باشد و با مدیریت درست گروه های بزرگی از بازیگران که هرکدام در این حرفه ستاره هستند، بهترین کارها را به نمایش بگذارد. مدیری، یک مدیر خوب در دورهم جمع کردن و هدایت بازیگران و یک کارگردان باهوش برای راهبری فیلم نامه به سمت وسوی درست است. مدیری استندآپ کمدین هم هرچند متن را در گوشش می خوانند و هیچ متنی نوشته خودش نبوده است، مانند یک اجراگر بی نظیر عمل
می کند.
قطعا کسی نمی تواند برای حوزه فعالیت دیگران حدومرز بگذارد و ما هم چنین قصدی نداریم اما مدیری جذاب و دوست داشتنی برای ما همان کارگردان نوآور و مجری شیرینی است که کارهای عجیب نمی کند و می تواند چشم ها را به خود خیره کند، نه کسی که برای داغ کردن کنسرتش، به جای مایه گذاشتن از عمق تحریرهایش، از تکان دادن دست هایش استفاده می کند!