سخنگوی وزارت بهداشت: هیچ خوداظهاری یا مدرکی دال بر بیماری روحی دکتر بخشی در دست نبود پشت پرده خرید و فروش اموال دزدی| دستگیری بیش از هفت هزار مالخر در یکسال! شدیدترین تصادفات رانندگی در کدام استان‌ها اتفاق افتاد؟ (۹ فروردین ۱۴۰۳) دغدغه‌ای برای اقامت زائران نوروزی در مشهد وجود ندارد اهدای عضو به سه بیمار در مشهد زندگی دوباره بخشید (۹ فروردین ۱۴۰۳) اعتراف تبعه خارجی به ۳۰ فقره سرقت سریالی (۹ فروردین ۱۴۰۳) کشف جسد زن غرق شده در گنجگون بویراحمد (۹ فروردین ۱۴۰۳) تردد از کرج و آزادراه تهران -شمال به سمت مازندران ممنوع شد (۹ فروردین ۱۴۰۳) درگیری خونین در قبرستان یاسوج دو کشته برجای گذاشت (۹ فروردین ۱۴۰۳) ورود مسافران به مشهد از ۷ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر عبور کرد | میانگین ظرفیت اشغال واحد‌های اقامتی مشهد به ۴۱ درصد رسید+ فیلم ٣٨ خودرو طی ٢۴ ساعت گذشته در مشهد توقیف شد (۹ فروردین ۱۴۰۳) افزایش تعداد کشته‌شدگان تصادف ۲ خودرو در محور دامغان - جندق به ۹ نفر + تصاویر (۹ فروردین ۱۴۰۳) ثبت نام آزمون‌های ورودی مدارس سمپاد و نمونه‌دولتی از ۱۸ فروردین آغاز می‌شود فروش بلیت قطار‌های نیمه دوم فروردین از امروز آغاز شد (۹ فروردین ۱۴۰۳) فرودگاه مشهد در رتبه دوم پر ترددترین فرودگاه‌های کشور در نوروز ۱۴۰۳ قرار گرفت بانک شیر مشهد در روز‌های کاری ایام نوروز فعال است خدمات‌رسانی به بیش از ۱۰۰۰ مسافر نوروزی در داروخانه‌های هلال احمر خراسان رضوی چرا مبالغ جریمه‌های رانندگی ۵ برابر شد؟ ۴۰ درصد مراجعه کنندگان به داروخانه‌های مشهد غیربومی هستند تصادف مرگبار پژو پارس و سوناتا در جاده‌های سمنان (۹ فروردین ۱۴۰۳)
سرخط خبرها

دریغ از پارسال

  • کد خبر: ۶۱۹۱۲
  • ۰۹ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۳:۲۱
دریغ از پارسال
حمید معصومیان - روزنامه نگار
 اول/ گاهی وقت‌ها با خودم فکر می‌کنم یک آدم چقدر می‌تواند پوست کلفت باشد؟ حد طاقت آدم‌ها تا کجاست؟ چقدر می‌شود شنید و نگفت؟ خورد و نزد؟ سوخت و سکوت کرد؟ با خودم می‌گویم عجب آدم‌هایی هستیم ما. یک مجموعه کامل از انواع و اقسام مصیبت‌ها را دیده ایم و هنوز زنده ایم! نه کرونای به قول بعضی‌ها منحوس و نه گرانی به قول خیلی‌ها افسارگسیخته نتواسته است ما را از پای دربیاورد. در موقعیت سخت گیر افتادیم، ولی زنده ایم و این برایم حیرت انگیز است. می‌گویند آدمیزاد به امید زنده است. ما نسلی هستیم که شاید بعد‌ها درباره مان بنویسند آن‌ها تبلور تمام قد امید بودند؛ آدمیانی که مردند، اما امیدوار.
 
دوم/ همیشه با خودم می‌گویم مردمی که دوران سیطره مغول‌ها در ایران زندگی می‌کردند، چقدر پرطاقت بوده اند. آن‌ها سال‌ها در قیمومیت یک قوم بربری زیستند و عمرشان را که گران بهاترین سرمایه هر آدمی است، در این دوره سخت و سیاه سپری کردند، اما دم نزدند که اگر می‌زدند، استیلای مغول‌ها و اخلافشان ۳ قرن طول نمی‌کشید. می‌گویم چه بداقبال، ولی پرطاقت بودند آن ها، و مردمانی که در روزگار خلافت علی (ع) می‌زیستند، چه خوش اقبال بودند، اما بی طاقت که اگر نبودند، دوران حکومت عدل علی (ع) فقط ۵ سال نمی‌شد.
 
سوم/ قدیمی‌ها خوب گفته اند سال به سال دریغ از پارسال. هرچه پیش‌تر می‌رویم، حالمان بدتر می‌شود و این شاید فقط به خاطر روزگار نباشد و به قاعده فهم ما هم مربوط باشد. خودم را می‌گویم. هیچ حسی به عید پیش رو ندارم. با این همه مشکلات ریز و درشتی که می‌بینم، جایی برای حس کردن عطر آخر‌های اسفند نمانده است؛ روز‌هایی که در کودکی و حتی نوجوانی خیلی دوستش داشتم. نمی‌دانم این عیب از بی طاقتی من است یا از ناامیدی، ولی به خودم دل گرمی می‌دهم که تا بوده همین بوده است. قدیمی‌ها که از نظر ما خوشبخت بوده اند، می‌گفتند دریغ از پارسال و ما هم همین را می‌گوییم و لابد آیندگان هم همین را خواهند گفت. چه در عهد مغول‌ها باشیم، چه در عهد علی (ع)، باید زندگی کرد و این شاید مهم‌ترین درس بهار باشد.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->