بهار سبز و سیب ما همچنان پاییز

  • کد خبر: ۶۲۹۹۷
  • ۱۶ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۰:۴۰
بهار سبز و سیب ما همچنان پاییز
فریدون صدیقى - مدرس روزنامه‌نگاری
بهار تمام‌قد آمد و سرخوشانه پیش مى‌رود، اما ما همچنان دست‌به‌گریبان امید هستیم تا شاید حالمان در سال جدید اندکى بهتر از همیشه‌هایمان باشد. ما که داشته‌هاى ناچیزمان را مشت‌مشت از دست مى‌دهیم و به‌زحمت سرانگشتى، اسباب زندگى را به‌دست مى‌آوریم.

شما خانم و آقاى عزیزتر از بهار و بنفشه! حال روز‌های بهاریتان چه رنگى است؟ آبى، زرد، قرمز یا بنفش؟
- آبى مایل به بى‌رنگ است، مى‌گذرد!
- حق با شماست؛ یعنى همین که با وجود طغیان دوباره کرونا، بیکارى و گرانى و تیک‌هاى عصبى زنده‌ایم، جاى تشکر دارد. بالاخره دریافتیم که بدون باختن، برنده نخواهیم شد. به عبارت دیگر همین ماندن موقت در روزگار کابوس و وحشت و ترس، فتح بزرگى است.
 
خود من یکى از پیروزمندان روزگارم؛ چون هفته‌اى یک‌بار از پنجره سرى به کوچه مى‌زنم. اگر کوچه در خلوت و خواب بود، پاورچین‌پاورچین مى‌روم سر کوچه، تا تقاطع خیابانى باریک و همان‌جا روزگار را نظاره مى‌کنم و به‌محض دیدن شتاب و سرعت اتومبیل‌هاى محترم، ترسان‌ولرزان برمى‌گردم، مبادا قربانى سبقت آنان شوم، در ایامى که شکوفه بر سر درخت سیب ریخته است. آمار تصادم رانندگى در همین روزگار کوتاه سبزه‌زار و گلزار از ۲۵ اسفند ۱۳۹۹ تا ۷ فروردین ۱۴۰۰، ٢٥هزارو٦٩٤تن بوده است که نزدیک به ۲۰ هزار تن در بیمارستان بستری و احتمالا همسایه بیماران کرونایى شده‌اند. چه گزارش تلخى و تلخ‌تر از آن، افزایش مرگ‌ومیر حوادث رانندگى تا ۲ برابر پارسال در همین ایام است.
 
پس، از زنده‌ماندمان در هر شرایطى راضى باشیم. اصلا طلبکاربودن، توقع و انتظارداشتن از زمین و زمان و مسئولان زحمت‌کش، عادت بدى است. همین‌جا البته باید از خراسانى‌هاى محترم و دوستداران خراسان قدردانى کرد که به بیشتر توصیه‌هاى نوروزى عمل کردند و به خودمراقبتى و دیگرمراقبتى در ایام گل‌وبلبل و لبخند، اهتمام ورزیدند و در پذیرش مسافر نوروزى رده یازدهم به بعد را به خود اختصاص دادند. گیلانى‌ها و سیستانى‌ها هم در رده اول و آخر جدول مسافرپذیرى ایستاده‌اند.
در نتیجه خودمراقبتى و دیگرمراقبتى، جاده‌هاى خراسان در پایین‌دست‌هاى تردد و تصادف جاده‌اى بودند؛ مثلا خود مشهد و خراسان‌رضوى در ردیف هجدهم رفت‌وآمدهاى جاده‌اى کشور قرار داشتند.

• بهار سبز آمده است و سبز مى رود و امیدواریم ما همچنان باشیم که امروز و فردا و دست کم تا بهار دیگر، واکسن کرونا بازوى نحیـــــف مــن و شــــما را سوزن بوس کند، مرغ‌ها کمتر قدقد گران شدن سر بدهند، نان گران‌تر از جان نشود تا کسانى مجبور به خفت گیرى از عابران و بالا رفتن از دیوار نشوند و گاه در گریز و فرار، جان ملتهب و پرتمنا از زندگى را از دست ندهند و همچنان امیدوار باشیم که هیچ عاشقى از گرسنگى، عشق را فراموش نکند و خود را از پل به زیر نیندازد یا پیش پاى مترو فرش نکند.

• راست این است که همیشه باید امیدوار بود؛ چون ما مردمان معصوم چاره دیگرى نداریم؛ گرچه مى دانیم که امید، تخم مرغى است که از آن برخى سفیده، جمعى زرده و عده اى پوست نصیبشان مى شود.
• پرسش: آیا ما خواسته هایمان را تا کم ارزش‌ترین‌ها تنزل داده ایم؟ مثل باران در زمین لم یزرع یا چراغى که زیر آفتاب روشن است؟
• پاسخ قاطعى به این پرسش نمى توان داد، اما مى توان گفت هر کسى، هر جمعى و هر ملتى گروگان اعمال خودش است، بنابراین خودمراقبتى و دیگرمراقبتى را باید در همه عرصه‌ها افزایش بدهیم و امیدوار باشیم که ان شاءا... حالمان چهارفصل باشد، نه فقط پاییز و دیگر هیچ.
• کاش من که انسان مهمى نیستم، اگر مفید نیستم، لااقل مضر نباشم!
• کاش مسئولان ما که آدم هاى مهم، دلسوز و زحمت کشی هستند، کمى بیشتر از پیش مفید باشند!
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->