الزامات توسعه یادگیری

عضو شورای شهر مشهد با تبیین سرفصل الزامات توسعه یادگیری، اظهار کرد: مدیران محلی و منطقه‌ای درک کرده‌اند که آینده موفق‌تر به توسعه سرمایه انسانی و اجتماعی و شهروندان آگاه وابسته است و کلید آن «توسعه یادگیری» است؛ این به معنی القای عادت یادگیری تا جای ممکن به شهروندان و تقویتشان برای اتحاد در ساختن اجتماعاتشان به‌عنوان جامعه یادگیرنده است.
به‌گزارش شهرآرا، شهناز رمارم در ابتدای نطق پیش از دستور جلسه علنی شورای، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره ۱۳ آبان، بر لزوم مقابله با استکبار جهانی و آمریکا تأکید کرد.
وی با اشاره به الزامات یادگیری «چگونه یادگرفتن» و چگونگی تبدیل «یادگیری» به دارایی عمده شهر، تصریح کرد: یادگیری تنها آنچه ما در مدرسه یاد می‌گیریم نیست، بلکه آن چیزی است که ما در کل زندگی کاری‌مان باید یاد بگیریم. شهر یادگیرنده تلاش می‌کند راه‌حل‌های محلی را برای چالش محلی فراهم کند. در شهر یادگیرنده، در این ابعاد اتفاقات جدید می‌افتد: الف-محتوا؛ برخی موضوع‌های خاص (علاوه‌بر موضوع‌های متعارف) نیز در دستورکار قرار می‌گیرد، مانند بلوغ و مسئولیت‌پذیری شهروندان، زندگی جمعی و شهروندی، مشارکت و شهروندی فعال، توجه به منافع جمعی در قبال منافع شخصی، کسب دانش مفید برای زندگی اجتماعی بهتر، مشتری‌گرایی. ب-این ویژگی‌ها بر همه یادگیری‌های شهر‌های یادگیرنده سایه می‌افکند؛ یادگیری مادام‌العمر، یادگیری نحوه بسیج همه منابع اجتماع برای یادگیری (عمومی، داوطلبانه، رسمی و...)، استفاده از یادگیری به‌عنوان روشی برای ترغیب انسجام اجتماعی و...، مطرح شدن دانش و یادگیری به‌عنوان دارایی عمده شهر، فراهم‌کردن این امکان برای شهروندان که هرکجا و هر زمانی یاد بگیرند (در مترو، پارک، خیابان، مرکز خرید و...)
وی با اشاره به اینکه ایجاد یادگیری مادام‌العمر نیازمند رشد شبکه‌های شهروندان یادگیرنده است که همه نهاد‌های اداره کننده نیز درباره آن مسئولیت دارند، گفت: شهر‌ها و مناطق یادگیرنده محقق نمی‌شود، مگر اینکه شوراها، مدرس‌ها، مدیران، کارکنان شهری، کارکنان اجتماعی، رهبران، ذی‌نفعان و تعداد زیادی از شهروندان، تمایلشان به موفقیت را اعلام کنند؛ آن‌ها می‌توانند فقط ذی‌نفع نباشند، بلکه اداره‌کننده باشند. اجزای شهر‌های یادگیرنده نیز شامل مدرسه، دانشگاه و شهرداری هستند. شهر‌های یادگیرنده مدارس را برای اندازه‌گیری عملکردشان به‌عنوان سازمان یادگیرنده در حدود منطقه یادگیرنده توانا می‌سازند. دانشگاه‌ها می‌توانند مجرایی برای ارتباط با سایر نقاط در ابعاد ملی و بین‌المللی و ارائه ایده‌ها از آن طریق باشند و از طریق درگیرکردن افراد می‌توانند دانش و دیدگاه‌های جدید را به همه اجتماع منتشر کنند. درباره شهرداری‌ها نیز نیاز است همه سیاست‌گذاران و متخصصان در شهر‌ها و مناطق به شکلی حساس در فرایند تغییر درگیر شوند و درنهایت همه شهروندان را از طریق مشاوره در همه مراحل و در همه سطوح، در جریان آن قرار دهند و این شامل برنامه عظیم آموزشی برای همه فعالان در شهر‌ها و مناطق و درج موضوع‌های شهر یادگیرنده در همه برنامه‌های توسعه مستمر است.
وی در توصیف نقش حکومت‌های محلی (شهرداری‌ها) در شهر یادگیرنده، تصریح کرد: شهرداری نقش رهبری، هماهنگی، توسعه راهبردی، تخصیص منابع شهر یا منطقه را به‌عنوان سازمانی یادگیرنده دارد، همچنین پشتیبانی از یادگیرندگی و بازاریابی شهر یادگیرنده، حذف موانع، بسیج ذی‌نفعان، ایجاد فرهنگ یادگیری، شهروندی فعال، انجام پژوهش، ایجاد مسئولیت جهانی و فراهم‌کردن دسترسی برای همه را برعهده دارد. حکومت محلی (شهرداری) برای تحقق شهر یادگیرنده ابتدا باید برنامه‌ها و ر‌اهبرد‌هایی برای تشویق ایجاد ارزش، رشد شخصی و انسجام اجتماعی از طریق توسعه توانایی‌های انسانی همه شهروندان تدوین کند، بنابراین باید نیاز‌های یادگیری محلی را از طریق مشارکت شناسایی کند. همچنین از نقاط قوت روابط نهادی و اجتماعی برای ایجاد تغییر فرهنگی در درک ارزش یادگیری انسانی استفاده کند.