شاید گرمای طاقت‌فرسای این روزها و بی‌بهره بودن از نعمت زندگی‌بخش آب و باران ما را به خودمان بیاورد تا کمی بیشتر به فکر حفظ محیط زیست بازگشت‌ناپذیر این کره‌ی خاکی باشیم.
ریحانه صادقی - در تابستان گرمی که پشت سر گذاشتیم و بی‌آب امسال شاید بیش از هر زمان دیگر دلتنگ خاطرات آب‌تنی در دریا‌ها و دریاچه‌ها و نسیم خنک ساحل یا برف بازی‌های دوران بچگیمان باشیم.
شاید گرمای طاقت‌فرسای تابستان‌ها و بی‌بهره بودن از نعمت زندگی‌بخش آب و باران ما را به خودمان بیاورد تا کمی بیشتر به فکر حفظ محیط زیست بازگشت‌ناپذیر این کره‌ی خاکی باشیم.
سؤال این است: هرکدام از ما چقدر حاضریم از کار‌هایی که ما را خوشحال، امّا محیط زیست را نابود می‌کنند بگذریم؟
اگر دلتان می‌خواهد به پهنه‌های آبی این سیّاره کمکی کرده باشید، من یک پیشنهاد ساده و کم‌دردسر برای شما دارم.
فقط کافی است با زرق‌وبرق‌ها خداحافظی کنید. خودکار‌های اکلیلی، تزیینات اکلیلی تولّد، پارچه‌های اکلیلی و هر چیزی را که در آن اکلیل به کار رفته است، از زندگی‌تان حذف کنید.
این کاری است که ۱۹ پیش‌دبستانی بریتانیایی در سال ۲۰۱۷ انجام دادند. حالا دانشمندان می‌خواهند این ایده را در سطح جهانی اجرا کنند تا از میزان میکروپلاستیک‌هایی که وارد راه‌های آبی می‌شوند کاسته شود.
اکلیل‌ها تکّه‌پلاستیک‌های خیلی کوچکی هستند که به‌راحتی از هر فیلتری می‌گذرند و وقتی در نهایت به اقیانوس می‌رسند، موجودات دریایی مثل مرغ‌های دریایی، پلانکتون‌ها و صدف‌ها آن‌ها را با غذا اشتباه می‌گیرند و می‌خورند.
پاک‌سازی دریا‌ها و اقیانوس‌ها تقریبا ناممکن است. برای همین، باید تمرکزمان را بر پیش‌گیری از مشکل بگذاریم.