بررسی عملکرد نمایندگان مشهد در لیگ برتر فوتسال| فرش‌آرا کم نقش، کامل ناقص!

حمیدرضا معصومیان | شهرآرانیوز؛ رقابت‌های لیگ برتر فوتسال با بازی معوقه دیروز چیپس کامل مشهد و راگا تهران که ۳ بر ۲ به سود تیم تهرانی تمام شد، رسما برای تیم‌های مشهدی به پایان رسید. در بیست و سومین دوره مسابقات لیگ برتر فوتسال، خراسان رضوی برای سومین بار دارای ۲ نماینده در این رقابت هاست. بعد از فصول سال ۹۳ و ۹۴ که تیم منحل شده فردوسی به همراه فرش آرا نمایندگان استان در لیگ برتر فوتسال ایران بودند، امسال تیم چیپس کامل نیز وارد چرخه تیم‌داری شده تا در فصل ۱۴۰۰ یک بار دیگر سهمیه خراسان رضوی در لیگ برتر بیشتر از یک تیم باشد.

چیپس کامل که عملا ۲ سال است اعلام حیات کرده، پنجمین تیم تاریخ فوتسال خراسان در بالاترین سطح فوتسال کشور است. پیش‌تر در سال ۷۸ تیم انتظام و بعد از سال ۸۵ تا ۹۰ تیم علم و ادب به نمایندگی از خراسان بزرگ در این مسابقات شرکت می‌کردند. در پایان نیم فصل اول امسال فرش آرا و چیپس با ۱۴ و ۱۵ امتیاز به ترتیب نهم و دهم هستند و فاصله آن‌ها به انتهای جدول بسیار نزدیک‌تر است تا ابتدای جدول.

تیم دقیقه ۹۰ هنوز کامل نیست

تیم چپیس کامل آن گونه که همه می‌دانند، تیمی تازه وارد است که فقط ۲ سال است وارد چرخه تیم داری در فوتسال شده است. آن‌ها بعد از ناکامی پارسالشان در صعود به لیگ برتر درحالی که امسال هم مهیای حضور در همین رده بودند، ناگهان سودای لیگ برتری شدن پیدا کردند و با خرید نه چندان دشوار امتیاز روی زمین مانده تیم ستارگان ورامین، راه صد ساله را یک شبه طی کردند. طبیعی بود که در این حضور دقیقه ۹۰، کم و کاستی‌های زیادی وجود داشت و چیپسی‌ها بعد از غیبت در بازی اول، در ۲ بازی دیگر نمایش دل پسندی نداشتند و با وجود شکست تیم نصفه نیمه حفاری اهواز در مشهد در برابر مس سونگون ورزقان شکست سنگین ۱۱ بر ۰ را متحمل شدند که نشان دهنده فاصله آن‌ها با استاندارد‌های لیگ برتر بود.

تعطیلی پنجاه روزه مسابقات به خاطر برگزاری مسابقات جام جهانی یک فرصت عالی برای این تیم بود که عقب ماندگی‌های خود را در زمینه‌های مختلف جبران کند که همین اتفاق هم افتاد و در بازگشت دوباره به لیگ شرایط چیپس به مراتب بهتر از قبل شد. با این همه، نکته‌ای که به وضوح درباره این تیم دیده می‌شود، این است که چیپس با وجود رفع نواقص بسیار، هنوز تیم کاملی نیست. خوردن ۱۱ گل دیگر این بار از گیتی پسند در فاصله یک هفته به پایان نیم فصل شاهد مثال این مدعاست که نشان می‌دهد چیپس با وجود بهتر شدن از ابتدای فصل، همچنان عیار قابل‌قبولی برای حضور مطمئن در لیگ برتر ندارد.

شاگردان حسین چنگی در نیم فصل اول از تقابل با تیم‌های هم ردیف خود بهترین استفاده را برده اند و با جمع هوشمندانه امتیازات این بازی‌ها که اغلب در مشهد برگزار شده، اکنون در میانه جدول حضور دارند؛ اما در نیم فصل دوم که مسابقات سخت‌تر و حساس‌تر می‌شود، کاری بس دشوار برای تکرار همین کار را دارند. جدید‌ترین نماینده مشهد در لیگ برتر فوتسال برای ماندن در این مسابقات که هدف اصلی آن‌ها در این فصل است، نیاز به تکمیل شدن در حوزه بازیکن، کادر و حتی مدیریت دارد. برای قرار گرفتن در تراز لیگ برتر، چیپس کامل مشهد باید هنوز چند گام دیگر بردارد؛ اما منصفانه باید گفت محصول تلاش مجموعه بومی این باشگاه از بازیکنان تا کادر و مدیریت در نیم فصل قابل تقدیر است و باید دید در ادامه راه چه اتفاقاتی خواهد افتاد.

فرش آرا در نقش قابل انتظار

فرش آرا امسال هم مثل فصول گذشته و بنابر عادتی که دارد، شاهد رفت و آمد‌های زیادی در ترکیب بازیکنان خود بود. غیر از کادر فنی و مدیریتی که با ثبات‌ترین بخش این باشگاه شاید در بین همه تیم‌های ایران است (!) در مقوله بازیکن، این رویه فرش آرا بوده که هر سال دستخوش تغییرات زیاد می‌شود. شاید فقط بتوان فصل پیش را برای فرش آرا یک استثنا دانست که دست کم در بخش بازیکنان اصلی به اندازه بقیه سال‌ها دچار تغییر نشد که این شاید یکی از عوامل نتایج نسبتا خوب این تیم در سال قبل بود.

قدیمی‌ترین تیم استان در لیگ برتر فوتسال، امسال تیمی جوان شده که اتکای زیادی به بازیکنان تیم امید و حتی جوانان خود دارد و برای همین نتایجی که تا کنون گرفته است، چندان دور از انتظار نبود؛ اتفاقی که موجب شده کفه نیروی جوانی از کفه تجربه سنگین‌تر شود تا این بی تعادلی یکی از دلایل اصلی بحرانی شدن اوضاع این فصل فرش آرا شود.

بعد از چند فصل ثبات و حضور در رده‌های بالای جدول، فرش آرا امسال دوباره اسیر اضطراب انتهای جدول شده و اگر زود دست به کار نشود، ممکن است در نیم فصل دوم به راستی کار این تیم به، اما و اگر بکشد. با اینکه اوضاع حفاری و شهروند به قدری افتضاح است که خطر دیگری برای بقیه تیم‌ها نمی‌ماند، اما بودن در میان تیم‌های پایین جدول برای تیمی که ۱۰ سال در لیگ برتر حضور مداوم دارد، چیزی هم ردیف سقوط است.

تیم مجید مرتضایی در این فصل همانند چند فصل اخیر خوش نقش و نگار نیست و بازی‌های زمخت این تیم چنگی به دل نمی‌زند. آن‌ها به شکل جدی با مشکل مصدومیت هم مواجه هستند که با وجود داشتن کادری که همگی دانش آموخته تربیت بدنی هستند و ۳ دکتر در بین آن هاست، عجیب به نظر می‌رسد. فرش آرا در نیم فصل دوم مثل چیپس کار ساده‌ای ندارد و برای این کار همانند همشهری خود نیاز به تقویت دارد. اتفاقی که به نظر در نیم فصل دوم خواهد افتاد، اما فقط در بخش بازیکنان!

مدیریت باشگاه این قدر تجربه دارد که بحران کنونی را به خوبی حل و فصل کند؛ اما به نظر می‌رسد زمان آن فرا رسیده باشد که فرش آرا برای فرار از باتلاق متوسط بودن یک تصمیم اساسی بگیرد. آن‌ها باید انتخاب کنند که می‌خواهند شهروند ساری باشند یا سن ایچ؟ می‌خواهند به سرنوشت حفاری اهوازی دچار شوند که بعد از چندین سال متوسط و حتی متوسط رو به خوب بودن، در حال سقوط است یا مقاومت البرزی که تصمیم گرفته است بزرگ شود و بزرگی کند؟