به گزارش شهرآرانیوز - سخنان امیر المؤمنین علی (ع) از مهم‌ترین منابع فکری علمای مسلمین در میان همه فرق اسلامی است و نیز تأثیر بسزایی بر فرهنگ عامه مردم داشته و دارد. بعد از نهج البلاغه ما با آثاری چند روبه رو هستیم که سعی داشتند سخنان آن حضرت را جمع و تدوین کنند، مانند «دستور معالم الحکم» قاضی قضاعی، و «قلائد الحکم» اسفرائینی، و «غرر الحکم» آمدی، که همه این آثار چاپ شده اند.

در بیشتر این آثار اکتفا به ذکر قصار کلمات آن حضرت شده است و خطب و نامه‌ها را نیاورده اند. نسخه‌ای نفیس از کتابی حاوی قصار کلمات و خطب و نامه‌های آن حضرت در کتابخانه سلیمانیه ترکیه نگهداری می‌شود که تا به حال شناسایی و چاپ نشده و حتی یادی از نام آن هم در هیچ منبع کتاب شناسی نیامده است.

مؤلّف کتاب، الأشرف الجعفری، از علما و شخصیات بارز و شناخته شده اصفهان و از وزرا و نقیب این شهر در قرن پنجم بوده است. وی در کتب انساب به «اﻷشرف الجعفری، الکافی الوزیر بأصفهان، و العالم المحدث» وصف شده است. دو فرزند او از مشاهیر عالمان اصفهان به شمار می‌آیند؛ یکی سید مفضل و دیگری سیده شمس النهار. سید مفضّل از محدثین بنام این شهر بوده است و مکررا نام وی در اسانید روایات دیده می‌شود و اخبار زیادی نیز در فضایل امیر مؤمنان (ع) در منابع حدیثی از وی نقل شده. نواده او نیز نسّابه و نقیب الطالبیین اصفهان سید رضی الدین شمس الساده أبو المحاسن هادی علوی حسینی افطسی اصفهانی، ملقب به السید الصائن است.