در چنین حوادث ناگواری نیرو‌های آتش نشان و هلال احمر تنها گروه‌هایی هستند که در حادثه حاضر می‌شوند، آوار‌ها را کنار می‌زنند و به هر شکل به انتظار خانواده‌های نگران پایان می‌دهند، درحالی که مسئولیت پیشگیری از چنین ساخت وساز‌هایی با سازمان‌های دیگر همچون نظام مهندسی است.

تجهیزات و نیرو‌های امدادگر آماده بحرانی داریم که بخشی از نگرانی ما را مرتفع می‌کنند. ما در بحث آموزش مداوم نیرو‌ها فعال هستیم و اکنون دو قلاده سگ و دستگاه‌های زنده یابی در استان در اختیار داریم که برای لحظات حادثه آماده هستند.

با وجود تجهیزات و امکاناتی که در حد مقدور در اختیارداریم بیشترین بضاعت ما در بخش نیروی انسانی داوطلب است که با آموزش‌ها خاص آمادگی شرایط بحرانی را دارند. هم اکنون تعداد ۵ هزار و ۱۷ نفر امدادگر و نجاتگر در سامانه استانی ثبت شده است و از این تعداد حدود ۳ هزار نفر آموزش‌های تخصصی را گذرانده اند. تیم‌های ما آموزش‌های کامل همچون نجاتگری در آوار و ارتفاع را فراگرفته اند و در تمام سال نیز در حال بازآموزی هستند، اما حضور اعضای سازمان ما و کارکنان آتش نشانی زمانی رخ می‌دهد که حادثه پیش آمده و ساختمان فروریخته است. ازآن پس همه توان را در اختیار می‌گیریم، اما کنترل همه شرایط در اختیار ما نخواهد بود.

به همین دلیل پیشگیری و مراقبت از ساختمان‌های فرسوده، برج‌ها و مراکز ناایمن درخواست ما از سازمان‌های مربوط است که برای مشکلات موجود راه حلی اساسی بیندیشند. در همه کشور‌های دیگر جهان و کشور‌های پیشرفته نیز بار‌ها چنین اتفاقاتی شبیه پلاسکو و متروپل رخ داده، اما هیچ روش دقیق و کاملی برای نجات همه افراد زیر آوار مانده وجود ندارد.

نگرانی مردم درباره سرعت امداد بی دلیل است، زیرا به محض وقوع حادثه و بنا بر تعهدات اخلاقی و اعتقادی، تلاش‌های نیرو‌های امداد و نجات آغاز می‌شود، اما پیشروی مراحل مشخصی دارد که در صورت بی توجهی به آن‌ها و عملکرد بی محابا نتایج وخیم تری را به دنبال خواهد داشت. مراحل نجات همچون فرماندهی عملیات نظامی است که باید با تاکتیک پیش برویم.