شهرداری مشهد تنها حامی ایست کار‌ها
احسان سهرابی

نخستین ایست کار در کشور در سال ۱۳۸۰ در شهر تهران با مصوبه شورای شهر و پس از آن در شیراز، اصفهان، همدان، قم، اراک ایجاد شده. مشهد نیز هفتمین شهری است که ایست کار آن در اسفند ۱۳۹۹ راه اندازی شده است.

در آن روز‌های کرونایی، معاونت خدمات شهری شهرداری مشهد با منشور سامان دهی کارگران ساختمانی و موقت سرگذر، به داد آن‌ها رسید و به جد وتمام قد به حمایت این قشر شتافت و با این اقدام سایر دستگاه‌ها مانند فنی حرفه ای، اداره کار استان و ...  که سهمی در سامان دهی و خدمات رسانی داشتند از این اقدام شهرداری منتفع و بهره‌مند شدند.

در حال حاضر، باید از شهرداری مشهد، انجمن صنفی کارگران ساختمانی و دادگستری خراسان رضوی که با تشکیل یک شعبه ویژه رسیدگی (۳۱۳۷) از کارگران ساختمانی و فصلی حمایت می‌کنند به نیکی یاد کرد.

چرا که کارگران ساختمانی در صورتی که با کارفرما اختلاف دستمزدی پیدا کنند ادارات کار استان که در این باره، صلاحیت ذاتی برای اصلاح ذات البین و میانجیگری دارند هیچ اقدامی نکرده و پاسخگو نیستند و استدلال ناصحیح آنان این است که، چون مدت کارکرد یک هفته و یا زیر یک ماه است رسیدگی نمی‌شود. درصورتی که طبق ماده ۲ قانون کار، کارگران ساختمانی و موقت مشمول قانون کار هستند و مانند دیگر شهروندان باید از خدمات حاکمیتی استفاده کنند.

سازمان تأمین اجتماعی هم که مکلف است از محل درآمد‌های اخذ شده از شهرداری برای صدور پروانه، در راستای ماده واحده بیمه کارگران ساختمانی، کارگران ساختمانی را بیمه کند. با این همه، مدتی است خبری از این مقوله نیست و درآمد‌های مأخوذه از صدور پروانه ساختمانی که باید در ردیف تأمین سهم کارگران ساختمانی در نظر گرفته شود متأسفانه انجام نمی‌گیرد و در جای دیگر تخصیص داده می‌شود.

متأسفانه خبری از دیگر متولیان نیست و در این شرایط شهرداری، کارگران ساختمانی را تنها نگذاشته است. اکنون به همت شهرداری مشهد در راستای ارائه تسهیلات به شهروندان و دیگر دستگاه‌ها، بانک آماری کارگران ساختمانی ایجاد شده تا شهروندان با شماره ۳۱۷۵و یا از طریق نرم افزار «شهر من» از مزایای کارگران شناسنامه دار برخوردار شوند. با این همه، کارگران ساختمانی نیاز دارند که دیگر دستگاه‌ها نسبت به توانمندی آن‌ها اقدام کنند.

یکی از مهم‌ترین نیاز‌های این قشر آسیب پذیر، آموزش است که باید ادارات کار فنی، حرفه‌ای و دانشگاه علوم پزشکی، آموزش‌های لازم اعم از HSE تا بهداشت فردی و سایر موارد ضروری را در محل ایست کار‌ها انجام دهند چرا که بیشترین سهم در حوادث ناشی از کار اختصاص به کارگران مطروحه دارد.

درباره فرهنگ سازی و استفاده شهروندان از نرم افزار «شهر من» نیاز است صداو سیمای خراسان رضوی به این مقوله بپردازد. یکی از نقد‌های وارد به صداو سیمای استان این است که نسبت به سایر استان ها، بخشی اختصاصی برای تولید برنامه و محتوا در حوزه روابط کار (صدای کارگر) وجود نداشته یا سهم بسیار ناچیزی پیش بینی شده است که اصلا به چشم نمی‌آید.

صدا و سیما می‌تواند با تولید این برنامه‌ها منجر به ارتقای دانش کارگران عزیز شهرمان شود و کارگران نیز با تعداد زیاد و جمعیتی که در استان دارند باید سهمی در تولید برنامه‌ها داشته باشند.