در تاریخ آمده است که شخصی، رمز موفقیت شاه عباس را سؤال کرد. ظریفی گفت: «او بزرگان را با جان و مردم را با مال برای خطاهایشان تنبیه می‎کرد.»

چندی پیش در زمان اوج تخلفات در بازار روغن موتور، یکی از مسئولان همراه تیمی از بازرسان و البته خبرنگاران به مراکز عرضه این محصولات در مشهد سر زد. بعد از ورود به یک فروشگاه و چند پرسش و پاسخ، گران‎فروشی محرز شد. کم‌کم بحث بالا گرفت و صدای فروشنده مدام بالا و بالاتر رفت، تاجایی که تصمیم گرفته شد آن فروشگاه پلمب شود. با وجود مقاومت مالک، درنهایت فروشگاه پلمب شد.

یک ماه بعد از این قضیه همچنان کمبود روغن موتور دربازار وجود داشت و شهروندان همچنان برای خرید آن باید ارقام بیشتری از قیمت مصوب پرداخت می‎کردند. مشکل بازار روغن موتور به فشار‌های شرکت‎های بزرگ تولیدکننده برمی‎گشت؛ چون مسئولان تنظیم بازار حاضر نشده بودند قیمت‎ها را به میزان درخواست آن‎ها زیاد کنند و حالا آن‎ها با کمبود مصنوعی اجناس در بازار، سعی می‌کردند خواسته خودشان را به کرسی بنشانند.

اما در این میان، این مردم و فروشنده‌ها بودند که در عمل، دود این دعوا به چشمشان می‎رفت؛ مردمی که مجبور بودند روغن موتور را گران‎تر بخرند و فروشنده‎هایی که این اقلام را گران‎تر از توزیع‎کنندگان عمده می‌خریدند، اما به دلیل عرضه کالا بیشتر از نرخ مصوب، جریمه می‎شدند. حالا سؤال اینجاست که اگر قرار است جلوی تخلفی گرفته شود و حق مردم احیا شود، بهتر نیست به جای بازرسی‎های پرطمطراق از بازار همراه با تیم‎های رسانه‎ای، مشکل را از همان مبدأ حل کرد؟ به قول معروف، وقتی آب از سرچشمه گل‎آلود است، چرا باید برخورد با گرانی را از خرده فروشی‎ها شروع کنیم؟