یکی از مظلوم‌ترین افراد مرتبط با واقعه مسجد گوهرشاد در سال ۱۳۱۴ ش «آیت‌الله میرزامحمد خراســانی» ملقب به آقازاده، فرزند روحانی بزرگ آخوندخراسانی است. مردی که در سال ۱۲۵۴ ش در نجف به دنیا آمد و زیر نظر پدر دروس حوزوی را گذراند تا به درجه اجتهاد رسید. آیت‌الله آقازاده پس از تکمیل مراتب علمی و اخلاقی به‌دستور پدر بزرگوارش عازم خراسان شد و در مشهد اقامت گزید. ایشان ضمن اینکه امامت جماعت مسجد گوهرشادبوده، به تدریس و تربیت طلاب پرداخت و ریاست حوزه علمیه مشهد را بر عهده داشت. ایشان در جریان جنبش مشروطیت مانند پدرش آیت‌الله العظمی محمدکاظم آخوند خراسانی به دفاع از مشروطیت و انتقاد از استبداد پرداخت.

 

وی پس از روی کار آمدن پهلوی اول نیز ازجمله منتقدان سیاست دین‌زدایی بود و در جریان حرکت مردمی مسجد گوهرشاد نیز حضور چشمگیری داشت.

بنابه اسناد موجود و شرح گفت‌وگوی آیت‌الله آقازاده با شیخ بهلول در واقعه مسجد گوهرشاد او با شیوه مخالفت‌ها در مسجد گوهرشاد موافق نبود و آن را راه درست بیان خواسته‌ها نمی‌دانست و به همین دلیل دخالتی در ماجرای مسجد نداشت.

گزارش‌های نظمیه و استانداری خراسان نیز همگی دلالت بر دخالت نکردن او در این حوادث داشت، اما نوایی که گویا در دوره اول خدمت خود در ریاست نظمیه مشهد اختلافاتی با وی داشت، درصدد پرونده‌سازی برای او برآمد. وی به شیوه خود از اطرافیان مرحوم آقازاده اعتراف گرفت که آقازاده در تحریک مسجدی‌ها نقش داشته است.
آیت‌الله آقازاده در ۱۷ آبان ۱۳۱۴ دستگیر و به یزد تبعید شد.

وی ۳ ماه در یزد زیر نظر بود و بعد از ۳ ماه به مشهد بازگردانده شد و ۱۲ روز هم در زندان شهربانی مشهد بود. ۲۰ روز هم در زندان قصر تهران بود و سپس در منزل فرزندش جعفر نجفی زیر نظر قرار گرفت.

دادگاه از ترس اعتراض گسترده علما ایشان را به ۷ ماه زندان محکوم کرد، اما پهلوی اول به حکم اعتراض کرد و خواستار اعدام شد. پس از آن دادگاه نظامی دوم حکم اعدام داد، حکمی که واکنش علمای عتبات را به‌دنبال داشت و پهلوی اول مجبور شد حکم اعدام را به اقامت اجباری در تهران کاهش دهد.

آیت‌الله میرزامحمد آقازاده تا پایان عمر در تهران از سوی حکومت وقت زیر نظر بود تا اینکه در ۲۶ دی‌۱۳۱۶ ش با تزریق آمپولی مشکوک در شصت‌ودو‌سالگی شهادت‌گونه به دیار باقی شتافت.

رژیم دیکتاتور پهلوی از ترس قیام احتمالی مردم با هر نوع برگزاری مراسم ختم آقازاده مخالفت کرد تا اینکه پس از اخراج پهلوی اول از ایران در شهریور ۱۳۲۰ مجلس ختم آن عالم ربانی در مسجد گوهرشاد برگزار شد. یادش گرامی.