به گزارش شهرآرانیوز، افزایش چشمگیر شمار زائران در پیک نوروزی امسال اگرچه با تمهیدات و برنامه‌ریزی دقیق قرارگاه عملیاتی خدمات سفر، به خوبی مدیریت شد، برنامه‌ریزی راهبردی، میزبانی شایسته و مدیریت مبنایی این زائران نیازمند اجرای طرح‌های فرهنگی بلندمدت است تا همه کسانی که در توالی تعطیلات، راه مشهدالرضا (ع) را در پیش می‌گیرند، پیش از آغاز تشرف برای اقامت و امکانات موردنیاز خود برنامه‌ریزی کنند.
رئیس سازمان اجتماعی و فرهنگی شهرداری مشهد دراین‌باره به شهرآرا گفت: امروزه یکی از بزرگ‌ترین مشکلات ما این است که تعداد زائرانی که بدون پیش‌بینی قبلی به زیارت مشرف می‌شوند، همچنان بسیار زیاد است و همین موضوع باعث شده است تا مدیریت شهری در عرصه سازمان‌دهی و پذیرایی با مشکلاتی مواجه باشد.
حسین باغگلی افزود: البته حقیقت این است سیاست‌هایی که در طی این سال‌ها در دستورکار قرار داشته، خود یکی از دلایل اصلی بروز چنین پدیده‌ای است، زیرا بسیاری از زائران به‌تدریج با این وضعیت خو گرفته‌اند که بدون پیش‌بینی دقیق اسکان و اقامت راهی مشهدالرضا (ع) شوند تا به هر ترتیب مقتضی در مراکز اسکان اضطراری که به‌صورت رایگان آماده می‌شود، اسکان یابند. به این ترتیب، این زائر نه‌تن‌ها زمان سفر خود را برای سال آینده اصلاح نمی‌کند، بلکه به همه اعضای خانواده و دوستان و همشهریانش هم اطلاع می‌دهد که اگر بدون پیش‌بینی راهی مشهدالرضا (ع) شوند، جایی برای اسکان و ظرفیتی برای پذیرایی در انتظارشان خواهد بود.
به گفته وی، خدمت به زائران امام هشتم (ع) افتخار ماست، اما باید به سمتی حرکت کنیم که همه عزیزان ما آگاه باشند که برای سفر به مشهد، برنامه‌ریزی نیاز است.
معاون فرهنگی شهردار مشهد ادامه داد: بر همین اساس، حدود دو سال است که در مبادی ورودی مشهد، مطالعه جامعه‌شناسانه دقیقی در حال انجام است تا در نهایت مشخص کند که چند درصد از زائران در هر پیک زیارتی، با برنامه‌ریزی قبلی راهی مشهد شده‌اند. مثلا نتایجی که در دهه آخر صفر به دست آمد، نشان داد که برخلاف تصور رایج، بخش عمده‌ای از زائران پیاده امام هشتم (ع) پیش از آغاز سفر، مرکز اسکان مشخصی برای خود در نظر گرفته‌اند و بخش دیگر هم کسانی بودند که در حداقل انتظارات، به اقامت در حرم مطهر هم رضایت داشتند.
آن‌طور که باغگلی تأکید دارد، اقتضای سفر در هر پیک زیارتی متفاوت است، به‌طور مثال در ایام دهه آخر صفر به دلیل اینکه عمده زائران ماهیت کاروانی و هیئتی دارند، بیشتر آن‌ها حسینیه، مسجد یا تکیه‌ای برای مقصد خود در نظر می‌گیرند.
وی بیان کرد: سرانجام این وضع نیز همان می‌شود که بخش درخورتوجهی از ظرفیت‌های اسکان و اقامت در دهه آخر صفر گذشته خالی می‌ماند. اینجا همان بزنگاهی است که باید با مطالعات میدانی، به گونه‌ای فرهنگ‌سازی کرد که اول اینکه این حجم از زائر با هدایت به سمت زائرسرا‌های ارزان‌قیمت، چرخ اقتصاد شهر را بهتر بچرخانند و دوم اینکه برای مدیریت میدانی، نیازی هم به بسیج بحرانی همه امکانات نباشد.