صفحه جامعه شهرآرا را یک آینه می‌دانم، صادق و شفاف و حرفه ای، البته با چاشنی خوب دیدن و خوب گفتن. تلخی‌ها را هم سعی می‌کند با کلماتی بگوید که تا مقداری زهرش گرفته شده باشد. فکر‌ می‌کنم نیاز امروز ادبیاتی از این دست باشد.

در  ازدحام رسانه‌های بیگانه پسند و تلخ گو، گاه باید برخاست به تحریر خبر‌های خوب. باید به دل غبار‌های متراکم زد و شفاف واقعیت‌های امیدآفرین را بیرون کشید و جلوی چشم آورد. باید به چشم روشنی مردم رفت، وقتی برخی‌ها تاریک می‌خواهند نگاه جامعه را. این نگاهی است که از صدر تا ذیل صفحه جامعه به چشم می‌خورد. خبر‌های امیدآفرین را با زبان مردم مطرح می‌کند. قلم و دوربین را برمی دارد و کوچه به کوچه دنبال آدم‌های موفق می‌گردد. در گفتگو با آن‌ها یا گزارش درباره شان راه‌های موفقیت را برای دیگران هم ترسیم می‌کند.

فلسفه سرمشق نیز همین را‌ می‌گوید؛ خط زیبا را پیش رویت بگذار و از آن فراوان بنویس تا خطت خوب شود. صفحه جامعه با این رویکرد، چهره‌های موفق را یک به یک معرفی می‌کند بسان خط میرعماد که باید در رفتار دیگر جوانان شهر تکرار شود. خیّران، واقفان، نخبگان، چهره‌های اثرگذار اجتماعی، گروه‌های جهادی و... در این صفحه جایگاه الگو دارند تا از آن‌ها بیاموزیم رسم موفقیت را. ایران عزیز به عزت فرزندان موفق خود در امروز و فردای تاریخ می‌بالد. صفحه اجتماعی را به عنوان یک رسانه امید آفرین به ذهن بسپارید.