کوهسنگی مشهد از کوه های بسیار قدیمی شهر مشهد است و اهمیت تاریخی دارد. این منطقه از دوره حکومت صفویه و زمانی که شاه‌ عباس در سن ۱۶ سالگی در این مکان تاج شاهی را بر سر گذاشت، اهمیت ویژه‌ای پیدا کرد. سپس میرزا ابراهیم رضوی، از بزرگان دوره صفوی، در سال ۱۰۴۷ هجری شمسی در بخشی از دامنه این کوه  (بنام ایوان کوهسنگی) برای خود مقبره‌ای ساخت. ناصرالدین شاه قاجار نیز در سال ۱۲۸۴ هجری شمسی به این تفرجگاه سفر و از این مقبره دیدن کرد.

کوهسنگی تا سال ۱۳۱۰ هجری شمسی با ساختار طبیعی خود و وجود کوه‌های کم‌ارتفاع قابل صعود، آب‌و‌هوای معتدل، رودخانه‌های جاری و باغ‌های سرسبز به‌عنوان یک منطقه ییلاقی و تفرجگاه مردم محلی شناخته می‌شد. در سال ۱۳۱۸ با احداث ساختمانی دو طبقه به‌دست آلمانی‌ها، جدول‌کشی، نرده‌کشی و گل‌کاری به‌ پارک طبیعی تبدیل شد.

{$sepehr_key_145}

مجموعه کوهسنگی در سال ۱۳۴۰ هجری شمسی به‌وسیله یک خیابان اصلی بزرگ به شهر مشهد وصل شد؛ زمانی که در واقع در خارج از شهر مشهد واقع شده بود. این خیابان از پارک کوهسنگی تا راه‌آهن مشهد ادامه داشت و باعث رونق بیشتر این پارک شد. اولین باغ‌وحش شهر مشهد نیز در این پارک قرار داشت که بعدها به دلایلی تخریب شد.

هنگامی که به کوهسنگی مشهد وارد می‌شوید، اولین چیزی که توجه شما را جلب می‌کند وجود دو قله سنگی در دو طرف پارک است. علت نامگذاری این پارک، وجود این دو کوه سنگی از رشته‌کوه بینالود است. 

برای رسیدن به قله کوه‌ها، یک مسیر پلکانی و سنگی روی کوه شرقی وجود دارد. طول این مسیر ۱۳۰۰ متر است و از سه پلکان تشکیل شده است. پس از طی کردن مسیر، چشم‌انداز زیبایی از حرم مطهر امام رضا و شهر مشهد را مقابل خود خواهید دید.

عکس ارسالی از : سهیل ریخته گرچی