شعر کودک | اشتباه

یه پسته‌ی تپل‌مپل
تو دست من نشسته بود
پسته‌هه خنده‌رو نبود
درش حسابی بسته بود

با خنده گفتم کوچولو
می‌شکنمت با دندونام
پسته‌ی شور و بانمک
می‌خورمت هام و هام و هام

وقتی گازش زدم اونو
چیزی ته دلم شکست
پسته که هیچ چیزیش نشد
دندون خوشگلم شکست

مرجان زارع