به گزارش شهرآرانیوز، آنچه که در غرب در مطالعات جنسیت فارغ از محتوا و پارادایم فکری، به وفور دیده می‌شود تولید نظریه و ادبیات گفتمانی در موضوعات متعددی است که انسان مدرن را درگیر کرده است؛ لذا در غرب با نظریات متعددی در موضوعاتی نظیر؛ زن و توسعه، جنسیت و توسعه، زن و سیاست و... مواجهیم که مورد توجه ساحت برنامه ریزی در دولت‌ها قرار می‌گیرد.

آنچه که امروز در کشور در موضوع مطالعات جنسیت شاهدیم علی رغم تلاش‌های جسته گریخته‌ای که صورت گرفته است، ضعف و فقد نظری در مطالعات دینی جنسیت مبتنی بر نیازمندی‌های روز جامعه است.

پس از انقلاب اسلامی ذیل موضوع مهم جنسیت آنچه مبتنی بر آرمان‌های انقلاب اسلامی توقع می‌رفت، توسعه نظریِ تعریف نوینی بود که این گفتمان از "زن" ارائه کرد.

وظیفه‌ای که توقع می‌رفت برخی از مراکز مطالعات زنان با رویکرد دینی و حوزوی در این سال‌ها عهده دار این مهم باشند تا نظریات متقنی در موضوعات مهمی در نسبت جنسیت با اقتصاد، فرهنگ، سیاست و ... داشته باشیم.

یکی از عرصه‌هایی که می‌توانست به تولید نظری در این موضوع کمک کند توجه به مطالعات تاریخ اسلام در موضوع جنسیت می‌باشد؛ کم توجهی به این مهم باعث گردیده زوایای مختلفی از زندگی این بانوان که معرِّف نوع نگاه دینی به مسئله "جنسیت" و "زنان" است در بی توجهی متولیان امر و یا متاثر از برداشت‌های سلیقه ای، بدان پرداخته نشود.

{$sepehr_key_18371}

مادران معصومین علیهم السلام، از جمله بانوانی به شمار می‌روند که نقش‌های اساسی و تأثیرگذاری در زمانه خویش داشته اند، اما کم‌تر به عنوان موضوع مستقل پژوهشی و تاریخی به آن‌ها پرداخته شده و حتی در مواردی هرگز به آنان توجه نشده است.

بدون تردید ائمه اطهار (علیهم السلام) و مادران بزرگوارشان و همچنین سایر زنان منسوب به معصومین (علیهم السلام)، الگوی جامع و کاملی برای مسلمانان به ویژه شیعیان بلکه جهان بشری به شمار می‌آیند و می‌توان با تبیین و تشریح منزلت و نقش این بزرگواران الگودهی صحیحی به جامعه داشت؛

از این رو ضرورت پرداختن به تاریخ و سیره معصومین علیهم السلام در مواجهه با این بانوان از جهت ایجاد نگرش اصلاحی دین اسلام به مساله زن و همچنین از منظرِ رفع ابهام در فهم برخی آیات قرآن و احکام شرعی و رشد مباحث نظری جنسیت از منظر اسلام راهگشاست.