المیرا منشادی| تاریخ و زمان در مغازه کوچک علی‌اصغر نوروزی ایستاده است؛ درست از همان زمان که سماورهای روسی و ایرانی دست‌ساز و چراغ‌های گردسوز و قندان‌‌های برنجی خاص در میهمانی‌های خان‌ها و در خانه اعیان و اشراف اطراف مشهد استفاده می‌شد. مغازه کوچک این رزمنده و جانباز دوران دفاع مقدس در ابتدای خیابان کاشانی، آن‌قدر اشیای قدیمی و دوست‌داشتنی دارد که هر‌کسی را شیفته می‌کند. او که اصالتی گیلانی دارد و 30 سال است ساکن مشهد است، کودکی‌ها را در شالیزارهای پدرش گذراند. نوروزی که از همان کودکی به عتیقه علاقه‌مند بود، می‌گوید: تصمیم گرفتم کارم را به ‌عنوان سمسار و عتیقه‌فروش آغاز کنم و به همین دلیل تمام سرمایه و دارایی‌ام را عتیقه خریدم.هر‌کدام از طاقچه‌های مغازه‌اش مخصوص یک کلکسیون است، از ساعت و سینی گرفته تا قندان و ‌سماور. خودش اما کلکسیون سماورهای روسی‌اش را بیشتر دوست دارد. سماور را خیلی دوست دارم. از خانه خان‌ها و اعیان و اشراف است. سماور سر رستم، یکی از قیمتی‌‌ترین سماورهای عتیقه‌ای است که در مغازه دارم و آن را از یک حراجی با زحمت و مشقت زیادی خریداری کرده‌ام. تمام سماور کار دست است. یک سماور روسی هم دارم که ارثیه یک خان‌زاده بوده است و به دلیل عشق و علاقه‌ام به سماور آن را با قیمت گزافی خریده‌ام. مشروح این گفت‌وگو را فردا در شهرآرامحله منطقه ثامن بخوانید.