به گزارش شهرآرانیوز، استاد سید جلال الدین میری آشتیانی که اهل علم او را به جلال الدین آشتیانی می‌شناسند در سال ۱۳۰۴ در آشتیان دیده به جهان گشود.

استاد آشتیانی را می‌توان فیلسوف برجسته اصالت وجودی دانست و با عنایت به دانش گسترده اش در فلسفه و عرفان اسلامی، در سال ۱۳۵۵ مفتخر به دریافت عنوان دانشمند برتر از بنیاد البرز شد.

او که در دوران تحصیل خود از محضر اساتید برجسته و بنام زمان همچون: میرزا حسن موسوی بجنوردی، ابوالحسن رفیعی قزوینی، امام خمینی (ره) و علامه طباطبایی در زمینه‌های علوم عقلی و نقلی و خارج فقه و اصول، کسب دانش کرده بود، سال‌ها در دانشگاه فردوسی مشهد نیز به تدریس الهیات و معارف اسلامی پرداخت و نشان برتر دانش را نیز در جمهوری اسلامی ایران بدست آورد.

هستی از نظر فلسفه و عرفان، تفسیر سورهٔ فاتحة الکتاب، ترجمه کتاب انوار جلیه اثر مدرس زنوزی، تعلیق و تصحیح و مقدمه بر «رسائل قیصری» (با حواشی محمد رضا قمشه‌ای) و تصحیح و تعلیق شرح جندی بر فصوص الحکم ابن عربی، از جمله گنجینه‌های به یادگار مانده از این فیلسوف معاصر ایران است.
استاد جلال الدین آشتیانی، سوم فروردین ۱۳۰۴ در مشهد بدرود حیات گفت و کتابخانه نفیس خود را به کتابخانه مرکزی دانشگاه فردوسی مشهد هدیه داد.