رسانه در خدمت انسانیت و اخلاق
انسان در مسیر بندگی، انسان به‌کمال‌رسیده، انسان خلیفه‌ا...، انسان کمال‌بخش؛ هدف خود اوست. یعنی ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا به او خدمت کنند. کارکرد دیگر این پنج‌گانه چنان‌که سعدی علیه‌الرحمه می‌گوید، برای غفلت‌زدایی از اوست؛ برای اینکه نانی به‌کف آرد و نامی به‌هم زند و به‌غفلت نخورد و در غفلت نمیرد. از این منظر که نگاه کنیم، قلم و رسانه هم رشحه‌ای از خورشید است با ماموریت نورتابانیدن به‌کوچه‌های زندگی تا انسان در تاریکی و بی‌خبری به‌چاه غفلت نیفتد و استخوان اندیشه‌اش در حوادثی از این دست در هم نشکند. پس انسان بدین چراغ باید توجه داشته باشد و قبل از آن این رسانه‌نگاران هستند که در پی تکلیف دینی و اجتماعی خود باید به کلمه و کلام، شعله برافروزند و سیاهی‌ها را از مسیر مردمان بتارانند.
 
نظام آزاد اطلاع‌رسانی که مقید به قانون و حرمت اخلاق و ناظر به آموزه‌های دینی باشد، می‌تواند راه‌ها را امن کند. این هم ضرورتی است که باید بدان توجه داشت و توجه داد که در روزگار ترک‌تازی فضای مجازی و رویش قارچ‌گونه کانال‌ها و گروه‌های بی‌شناسنامه، رسانه‌های شناسنامه‌دار باید به‌شناسایی ضعف‌ها و قوت‌ها بپردازند و در دوران غفلت از سواد رسانه‌ای، امین اطلاع‌رسانی و معلم افزایش سواد رسانه‌ای شوند. فکر می‌کنم بلبشوی کرونا یکی از رهاورد‌های مثبتش همین توجه‌دادن به‌ضرورت اطلاع‌رسانی حرفه‌ای و صادق باشد، زیرا در نبود فرایندی چنین، شایعه‌سازان و دروغ‌پردازان، بلایی بر سر سلامت روانی جامعه می‌آورند که کرونا اگر قدرت تخریب خود را به‌توان صد هم برساند نمی‌تواند خسارتی چنین به نظام جامعه و نظامات اخلاقی و اجتماعی و فرهنگی بزند.
 
با این نگاه است که آدمی به این اعتقاد نزدیک می‌شود که اطلاع‌رسانی حرفه‌ای و رسانه‌نگاری بر سبیل عدالت، چون هوای پاک برای زیستن اجتماعی لازم است؛ شیوه‌ای که با رعایت نهایت احترام به مردم و حریم خصوصی آن‌ها، حریم عمومی را پاس و از آلودگی‌ها به‌دور بدارد. این نیز یعنی تکریم انسانیت، احترام به حقوق و مطالبات مردم. یعنی قلم‌به‌دست‌گرفتن و اندیشیده و سنجیده و پالوده‌نوشتن و نه تقریر هر صدایی که بلند می‌شود که اگر به کلمه تبدیل و در رسانه‌های رسمی بیان شود هزار پیامد ناخوشایند می‌تواند داشته باشد. یعنی «وضع الشیئ فی موضعه» که شرح همان کلمه کلیدی و راهگشای عدالت است. یعنی زمان‌شناسی، زمین‌شناسی و زمینه‌شناسی. با ایجاد این سلسله‌شناخت‌هاست که راه روشن می‌شود و مسیر به امنیت، ارزش افزون‌تر می‌یابد برای انسان، برای انسان تعالی‌پیما، برای کوشندگان رسیدن به خلیفه‌الهی...