عشق به حسین (ع) الهی است. همین است که هیئتی نمی‌تواند دل از حسینیه بکند. محرم و صفر که می‌شود، عزاداری برای سیدالشهدا(ع) می‌شود همه فکر و ذکر هیئتی. نفسش به نفس‌هایی وصل است که در میان سیاهی‌های حسینیه کشیده. درست همانند حاج احمد حکیمی، که بیش از نیم قرن است در حسینیه مروی‌ها میان‌دار سینه زنی بوده. او شیرین‌ترین خاطراتش را در هیئت ابوالفضلی مروی‌ها تجریه کرده است. این پیرغلام حسینی باور دارد که اباعبدالله الحسین (ع) دست می‌گیرد، نه مُچ! و دست او را هم سید الشهدا گرفته و راه زندگی را نشانش داده است.