میآیی؛ با بهار،میآیی؛ با خنکای نسیم امید، از روضه رضوان وجودت.میآیی؛ با سبد سبد ستاره که در آسمان نگاهت سوسو میزند.میآیی؛ با ردای سیادت بر دوش، پرچم ولایت بر دست و هشتمین خورشید هدایت که از افق نگاهت، طلوع کرده است.میآیی ای مسافر غربت! ای غریب آشنا!
کد خبر: ۲۵۴۲۹۱
تاریخ : ۲۵ مهر ۱۳۸۹ - ۱۶:۱۵