. صبح یکی از روزهای خرداد ماه سال 1390 شهروندان مشهدی که میدان فردوسی محل ترددشان بود، با صحنه ای عجیب و تلخ مواجه شدند. آثار برگرفته از داستان های شاهنامه که مدتی بود به زیبایی بر دیوارهای اطراف این میدان نقش بسته بود، به ناگاه از بین رفته و رنگی سفید جایگزین آن شده بود. اتفاقی عجیب که دل اهالی فرهنگ و هنر را به دردآورد و خاطر رهگذرانی را که از تماشای آن نقوش لذت می بردند،مکدر ساخت. مدیروقت امورهنری شهرداری مشهد در همان زمان درباره این اتفاق گفته بود: یکشنبه شب در اقدامی بی سابقه بزرگ ترین نقاشی دیواری کشور پاک شد که البته تمام مراحل انجام این نقاشی دیواری از ابتدا با هماهنگی آستان قدس رضوی صورت گرفته بود. این نقاشی حاصل زحمت یک ساله هنرمندانی است که ماه ها به صورت شبانه روزی فعالیت کردند تا بزرگ ترین نقاشی دیواری کشور را  پدید آورند و حال جای این پرسش باقی است که چه دلیلی دارد اداره حفاظت از املاک و اراضی آستان قدس رضوی یک شبه و بدون توجه به این زحمات و هزینه های صورت گرفته تمام نقاشی را پاک کند. این حرف ها اما نوشداروی پس از مرگ سهراب بود چرا که دیوارها سفید شده بودند و کار از کار گذشته بود.حالا پس ار گذشت سالها باد و باران دست به دست یکدیگر داده اند تا جلوه ی زیبا حماسی شاهنامه را از زیر رنگ سفید دیوارها نمایان کند. اما خبر خوش این است که پس از گذشت 6 سال از این واقعه، حالا به نظر می رسد که مجموعه جدید شهرداری در تعاملی مثبت با آستان قدس رضوی، درصدد احیای این اثر هنری هستند و در همین راستا، سرپرست مدیریت امور هنری شهرداری مشهد از اجرای نقاشی دیواری داستانهای شاهنامه در میدان فردوسی هم زمان با نوروز 97 خبر داد.