در سال های پیش از خشکسالی با وجود آب فراوان و منابع آبی کافی، حاشیه شهر مشهد با دارا بودن خاک حاصلخیز مکان مناسبی برای کاشت انواع سبزی و صیفی جات بشمار میرفت که علاوه بر تامین نیاز مصرفی شهر مشهد برخی از شهرهای اطراف نیز از آن بهره می بردند و زمینه اشتغال ساکنین منطقه را فراهم میکرد که پس کاهش نزولات آسمانی و خشک سالی های پی در پی سطح کشت این افراد کاهش پیدا کرده و اکنون یکی از دغدغه‌های اصلی آنان محسوب می گردد. در این سالها ماجرای سبزی‌های کشت شده در مشهد با سرنوشت غم انگیز «کشف رود» و آلودگی آب آن گره خورده است و این دغدغه را برای مصرف کنندگان ایجاد کرده که سبزی های شهر مشهد با آبهای قنات و چاه آبیاری شده یا فاضلاب و آب های آلوده؟ از سوی دیگر وجود دلالان برای خرید و فروش این محصولات، عرصه را بر فعالیت سبزی کاران تنگ کرده است و این کشاورزان با تلاش چندماهه از تهیه بذر مناسب تا کشت، نگه داری و برداشت به سبب وجود دلالان از سود کافی برخوردار نمی شوند و این درحالی است که محصولات سبزی‌کارها با قیمت پایین توسط دلالان خریداری و با چند برابر قیمت فروخته می‌شود.