«آهسته‌گامان» عنوانی است برای کودکان استثنایی دارای هوش کمتر از حد متوسط که باعث ایجاد اختلال در تفکر، یادگیری یا حل مسائل می‌شود. کودکان آهسته‌گام از نظر اجتماعی، ناسازگاری بیشتری دارند؛ زیرا اجتماع، آن‌ها را خوب نمی‌شناسد و از آن‌ها در حد توانشان انتظار ندارد. این کودکان در برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارند و در پذیرش مسئولیت‌ها سخت درمانده‌اند. از نظر انگیزشی بسیار ضعیف‌اند و عمدتا فقر انگیزشی بر وجود آن‌ها غالب است و درنتیجه همیشه فاصلۀ نسبتا زیادی بین توان بالفعل و توان بالقوۀ آن‌ها وجود دارد. برای یادگیری مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی و حل مسائل ذهنی به زمان بیشتری نیاز دارند و بسته به میزان بهرۀ هوشی آن‌ها، چه در خانه و چه در مدرسه به کمک‌های ویژه و توجه بیشتری محتاج هستند. به نقل از مربیان مدارس استثنایی، زمان آموزشی این کودکان در هر پایۀ تحصیلی، 3 سال است؛ ازاین‌رو به آن‌ها کودکان آهسته‌گام یا به‌عبارتی دانش‌آموزانِ با نیازهای ویژه، اطلاق می‌شود. در شیوۀ آموزش آهسته‌گامان برخلاف مدارس عادی بیشتر بر جنبۀ مهارتی تأکید می‌شود. طبق آمار ادارۀ آموزش‌وپرورش استثنایی خراسان رضوی، 73 مدرسۀ پشتیبان در این استان فعال است.