ارتفاعشان به 10متر و شاید هم بیشتر می رسد؛ غول های بزرگ آهنی که سازه های فلزی چپ وراست نصب شده روی آن ها، هیبتشان را دوچندان می کند. یک، دو، سه و حتی خیلی بیشتر از انگشتان دست؛ تعدادشان بسیار زیاد است، به گونه ای که باید در یک رفت و برگشت، دست کم لاین وسط بولوار نماز را یک بار در طول بپیمایی تا با شمارش، تعدادشان را به حساب بیاوری. به صف چیده شده اند. هیچ کس فکرش را نمی کند که درست در چندقدمی شهر و در بولواری تازه تأسیس که با هدف آسان سازی تردد برای شهروندان ایجاده شده است، سایه این غول های آهنی نامبارک، سلامتی جسم و روان شهروندان را نشانه گرفته باشد. شمار دکل های برق فشارقوی در شهر کم نیست. کافی است به مناطق مختلف سر بزنید؛ از بالای شهر تا پایین شهر. استقرار این دکل ها برای تأمین جریان برق شهری است، اما در حقیقت، در پس اجرای این فناوری، جسم و روان شمار زیادی از شهروندان نشانه رفته است. شهرک طرق، بولوار نماز، محدوده نودره و... فقط برخی مناطق شهری هستند که این غول های بزرگ آهنی با ولتاژ بالای برق در آن ‎ها مستقر شده اند.