به گزارش شهرآرانیوز؛ حتماً نباید پزشک باشید تا بتوانید از درمان بیماران درآمد کسب کنید؛ خیلی راحت می‌توانید منشی مطب یک پزشک مشهور، مجرب، کاربلد و... شوید و  به  درآمد نجومی برسید. برخی شغل‌ها هستند که احتیاجی به سواد دانشگاهی و تجربه کاری ندارند، فقط داشتن یک مقدار زرنگی البته از نوع نادرست آن، کافی است که به درآمد کلان و بدون دردسر برسید.

منشی مطب یا برخی بیمارستان‌های خصوصی، از جمله این شغل‌ها هستند که دردسر زیادی نداشته، اما درآمد خوبی دارند. این قبیل درآمد‌ها بعضا از طبابت هم بیشتر است و بعضا نجومی هم می‌شود. مثلا اگر منشی مطب آن دسته از پزشکان باشید که نوبت چند ماه بعد را‌ می‌دهند، می‌توانید از این فرصت به نحو احسن استفاده کنید و نوبت‌های زیرمیزی بدهید؛ در عوض، شیرینی خوبی از بیمار بگیرید.

آن طور که خبرگزاری مهر نوشته است، یکی از بیماران جراح معروف مغز و اعصاب، مدعی بود برای اولین بار ۲ میلیون تومان پول شیرینی به منشی دادم تا مرا بین بیمار، بفرستد نزد پزشک تا ویزیت شوم. این بیمار که همچنان نزد همان متخصص مجرب مغز و اعصاب می‌رود، عنوان می‌کند که با چشمان خودش دیده منشی به برخی بیماران، شماره کارت داده است.

یکی دیگر از بیماران می‌گوید: برای عمل جراحی فوق تخصصی باید چهار ماه صبر می‌کردم، اما منشی گفت اگر کارم فوری است، می‌توانم مبلغی بریزم تا اسمم بین بیماران فردا صبح باشد. وقتی پرسیدم چقدر، گفت: بین ۲ تا ۵ میلیون بریز، دکتر قبول می‌کنه.

وقتی نظارتی وجود ندارد!

حالا فکر کنید آن منشی هر ماه پانزده بیمار خارج از نوبت را نزد پزشک بفرستد و از هر کدام همان ۲ میلیون تومان را بگیرد؛ ۳۰میلیون تومان درآمد زیرمیزی بدون اینکه اذیت شود. البته هستند منشی‌هایی که فراتر از این رقم‌ها را‌ می‌گیرند، فقط به خاطر اینکه نوبت زیرمیزی به بیماران می‌دهند. بیمار هم هیچ اعتراضی ندارد و چه بسا خوش حال هم می‌شود که در نوبت چند ماهه نمانده است.

حالا فرض کنید نرخ ویزیت فوق تخصص رشته مغز و اعصاب، قلب، سرطان و...، حداکثر در بخش خصوصی، بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان باشد. این فوق تخصص به قول معروف، دود چراغ خورده تا یک پزشک ماهر و مجرب یا جراح زبردست شده است؛ اما منشی همان پزشک چقدر درس خوانده است که بعضا درآمدش از خود پزشک هم بیشتر می‌شود؟

متأسفانه این قبیل رفتار‌های غیراخلاقی، چون با شکایت بیمار همراه نیست، هیچ وقت به چشم نمی‌آید؛ در حالی که به نظر می‌رسد باید بر عملکرد منشی‌های مطب نیز نظارت داشت. بسیاری از منشی‌ها به صورت مستقیم کارمند پزشک نیستند، بلکه به صورت مستقل یا با واسطه‌های دیگر جذب می‌شوند و بعضا رابطه نزدیکی با شبکه‌هایی دارند که برای «جاسازی» بیماران در لیست‌های پرتراکم، مبالغی دریافت می‌کنند. این پدیده که به عنوان «بازار سیاه نوبت دهی» شناخته می‌شود، عملا عدالت درمان را زیرسؤال برده است.

{$sepehr_key_120691}

یک پرستار باسابقه در یکی از بیمارستان‌های دولتی تهران به ما می‌گوید: با سابقه هشت سال کار، دریافتی من با اضافه کار و سختی کار، نهایتا به ۱۸میلیون تومان در ماه می‌رسد؛ ولی منشی یکی از پزشک‌های خصوصی، به گفته خودش، روزی ۲۰ تا ۳۰ میلیون در‌ می‌آورد، فقط با هماهنگ کردن نوبت.

گرچه وزارت بهداشت سامانه۱۹۰ را برای ثبت شکایات راه اندازی و اعلام کرده است با تخلفات در مطب‌ها برخورد می‌شود، اما واقعیت میدانی حکایت دیگری دارد. شکایتی ثبت نمی‌شود؛ چون بیمار خوش حال است که کارش راه افتاده و پزشک هم از ماجرا بی خبر است یا در بهترین حالت، سکوت می‌کند.

در حالی که بخش عظیمی از تلاش‌ها برای اصلاح عدالت در سلامت، متوجه اصلاح تعرفه‌ها و بیمه هاست، به نظر می‌رسد حلقه گم شده‌ای به نام «منشی ها» از دید سیاست گذاران مغفول مانده است. اگرچه بسیاری از منشی‌ها افرادی شریف و وظیفه شناس هستند، اما نبود نظارت مؤثر، میدان را برای گروهی از آن‌ها باز گذاشته تا نظام درمان را به بازاری برای واسطه گری و کسب درآمد‌های چند ده میلیونی در روز تبدیل کنند.