بعضی صدا‌ها حرمان و حسرت و نبودن را به حاشیه می‌کِشد و می‌کُشد. بعضی صدا‌ها همین که بلند می‌شود شنونده را زمین‌گیر می‌کند و میدانگاهی وسیعی می‌سازد از خاطره‌های شیرین. آدم با بعضی صدا‌ها بیشتر صمیمی است، چون شنیدن‌شان تسکین‌دهنده است و به ضمادی شفابخش می‌ماند. حرم امام رضا (ع) چند صدای ماندگار دارد که برای خیلی‌ها حکم تشرف را دارند. یکی‌اش صلوات خاصه‌ای است که مرحوم رضا انصاریان خوانده، دیگری «ای حرمتِ ملجأ درماندگانِ» محمدعلی کریم‌خانی است و یکی هم حاج علی ملائکه است با این شعر مشهورش: «ای صفای قلب زارم/ هرچه دارم از تو دارم». ملائکه سال‌هاست که خادم حرم رضوی است و در عین حال صدایش در مناسبت‌های مختلف از حرم مطهر شنیده می‌شود؛ به‌خصوص بعد از خواندن همان بیت مشهوری که به گوش و دل همه نفوذ کرد و نشست و به زمزمه همیشگی زائران و مجاوران حرم امام رضا (ع) تبدیل شد.