به گزارش شهرآرانیوز، در ادامه هفته بیست‌وسوم لیگ امارات، تیم البطائح با هدایت فرهاد مجیدی موفق شد در خانه با نتیجه ۱-۰ بنی‌یاس را شکست دهد. این پیروزی اگرچه در ظاهر ساده به نظر می‌رسد، اما در بطن خود نشانه‌ای از تداوم فلسفه‌ مربیگری مردی است که پیش‌تر استقلال را بدون شکست به قهرمانی رسانده بود و حالا در چالشی متفاوت، اما با همان صبر و سیاست، به‌دنبال تثبیت جایگاه خود در فوتبال آسیایی است.

فرهاد مجیدی پس از دوران درخشانش در استقلال، جایی که با تیمی یکدست، بی‌حاشیه و شکست‌ناپذیر به قهرمانی رسید، مسیر مربیگری‌اش را نه با هیاهو، بلکه با احتیاط و برنامه ادامه داد. برخلاف بسیاری از چهره‌های فوتبال که بعد از یک قهرمانی بزرگ به دام هیجان می‌افتند، مجیدی ترجیح داد قدم بعدی‌اش را در مسیری بردارد که نه به برندش لطمه بزند، نه موقعیتش را متزلزل کند.

حضور او در تیمی مثل البطائح، تیمی که برای بقا در لیگ تلاش می‌کند، تصمیمی بود در ظاهر ساده، اما در عمق، نشانه‌ای از بلوغ مربیگری است. مجیدی به‌جای انتخاب تیمی پرستاره که انتظارات بالایی از او داشته باشد، هدایت تیمی را برعهده گرفت که بتواند با آن زیر فشار کمتری کار کند، ایده‌هایش را پیاده کند و رشد حرفه‌ای‌اش را ادامه دهد.

حالا تیم او با ۲۶ امتیاز در رده دوازدهم جدول ایستاده و فاصله‌ای ۸ امتیازی با تیم سیزدهم دارد؛ اختلافی که بقا در لیگ را تا حدود زیادی تضمین کرده است. اگرچه این جایگاه درخشان به‌نظر نمی‌رسد، اما در دنیای مربیگری، گاهی نجات یک تیم بحران‌زده ارزشی کمتر از قهرمانی ندارد.

فرهاد مجیدی مربی‌ای است که به‌جای شور، به شعور تکیه دارد. نه درگیر بازی رسانه‌ها می‌شود، نه بی‌گدار به آب می‌زند. او همچنان با دقت پیش می‌رود، پله‌پله جلو می‌آید و شاید در آینده‌ای نه‌چندان دور، یکی از مربیان ایرانی باشد که در سطح اول فوتبال آسیا یا حتی فراتر از آن دیده شود.