به گزارش شهرآرانیوز، اخیراً محمدرضا فرزین، رئیس‌کل بانک مرکزی، درباره تغییر نام پول ملی و حذف چهار صفر از پول توضیحاتی مطرح کرده است. پیش از این هم در سال ۹۸ دولت لایحه‌ای به مجلس ارسال کرده بود که براساس آن و در صورت موافقت مجلس، چهار صفر از پول ملی حذف می‌شد. این لایحه با تصویب نمایندگان سال ۹۹ به شورای نگهبان ارسال شد و این شورا ابهاماتی درباره آن مطرح و آن را به مجلس بازگرداند.
تغییر و تحولات اقتصادی موجب شد که مجلس ابهامات شورای نگهبان را رفع نکند و آن را مسکوت بگذارد. حالا بار دیگر فرزین موضوع را پیش کشیده و معتقد است که بخشی از مشکلات اقتصادی را می‌تواند با این دو تغییر در سیستم پولی و مالی رفع کند.
در این خصوص با رسول رئیس‌جعفری، کارشناس اقتصادی، به گفت‌و‌گو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.
رئیس‌جعفری در گفت‌و‌گو با خبرنگار شهرآرانیوز، اظهار کرد: اینکه ما پول را با چه واحدی صدا بزنیم، یک موضوع قراردادی است؛ به عنوان مثال امروز همه ما با اینکه واحد پول کشور ریال است، اما از عنوان «تومان» استفاده می‌کنیم. مردم در گفت‌و‌گو‌های خود بسته به کسب‌وکار خود صفر‌ها را برداشته‌اند، بنابراین در کف جامعه مردم این موضوع را پذیرفته‌اند.
وی افزود: موضوع حائز اهمیت این است که صفر حذف بشود یا نشود هیچ تأثیری بر بخش واقعی اقتصاد کشور ندارد همچنین تأثیری بر رشد و افول تورم نیز ندارد و در مبادلات مالی نیز اتفاقی رخ نمی‌دهد.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: در برخی اسکناس‌ها، بانک مرکزی صفر را حذف کرده است؛ عملاً یک موضوع روانی است و صرفاً از نظر شکلی متفاوت است. تعداد صفر تأثیری بر حفظ ارزش پول ندارد و در دنیا کسی حذف صفر را به‌عنوان یک اقدام پولی و مالی نمی‌داند. کشور‌هایی که اقتصاد افسارگسیخته داشتند، بعد از ثبات اقتصادی، صفر را حذف کردند و اقدام متأخری است که وقتی همه این اتفاقات رقم خورد، صفر حذف شود.
وی تأکید کرد: حذف صفر از پول ملی برای ارتقای ارزش پول ملی یک صحبت بی‌اهمیت است. همچنین غیرضروری و غیرکارشناسی است که هیچ تأثیری بر فرایند‌های واقعی اقتصاد ندارد و ارزش پولی را حفظ نمی‌کند چراکه حفظ ارزش پولی باثبات در بازار‌های سیاسی، اقتصادی و رشد تولید واقعی و همچنین سیاست‌های پولی و مالی متناسب ایجاد می‌شود.
{$sepehr_key_125437}
یک چشم‌انداز اقتصادی مخدوش
رئیس‌جعفری درخصوص تأثیر مذاکرات بر اقتصاد کشور، گفت: مردم برای آینده اقتصادی خود برنامه‌ریزی می‌کنند؛ تولیدکننده، مصرف‌کننده، کارمند و هر کسی که در این اکوسیستم اقتصادی در حال فعالیت است، درخصوص قیمت‌های آتی و چشم‌انداز آتی بازار تشخیص می‌دهد که به عنوان مثال در چه حوزه‌ای سرمایه‌گذاری کند یا به چه کسب‌وکاری وارد شود. اما زمانی که چشم‌انداز شفافی وجود نداشته باشد، عملاً فعالان اقتصادی در هر سطحی، بر اساس چشم‌انداز آتی برنامه‌ریزی می‌کنند که این چشم‌انداز، امروز مخدوش است.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: اصلاً موضوع این نیست که مذاکرات به نتیجه برسد یا نرسد؛ موضوع تعلیقی است که اکنون وجود دارد. افراد بسته به اینکه در آینده این اقتصاد تحریم باشد یا نباشد، برنامه‌ریزی خاص خود را دارند. وقتی این چشم‌انداز مشخص نیست، هیچ‌کس هیچ تصمیمی نمی‌تواند در این اقتصاد اتخاذ کند. تعیین تکلیف هر اتفاقی به فعالان اقتصادی و به اقتصاد کشور برای یک برنامه‌ریزی درست کمک می‌کند.