به گزارش شهرآرانیوز، شامگاه امروز بعد از نماز مغرب و عشا، همزمان با شب اول محرم‌الحرام رواق امام خمینی (ره) در حرم مطهر رضوی میزبان مراسم وداع با پیکر مطهر ۱۵ شهید بود که در جنگ تحمیلی رژیم جنایتکار اسرائیل به شهادت رسیده بودند. شهدای عزیزی که نشان وطن دوستی بر سینه‌هایشان حک شده و جانشان را در راه وطن و بزرگداشت اسلام و دفاع از حق و حقیقت فدا کرده‌اند. بنا بر اعلام رسمی، قرار است پیکر‌های مطهر این شهدا فردا، جمعه ۶ تیرماه ۱۴۰۴ همزمان با روز اول محرم و نخستین جمعه این ماه در مشهد با حضور خیل عزاداران حسینی تشییع شود.
در این مراسم مردم میزبان ۱۵ جان نازنین به نام‌های شهیدان والامقام «محمد کاظمی»، «محمد مهدی نظری»، «زهرا نظری»، «حسن احمدی»، «رضا براتی»، «سید محسن کاظمی»، «سید اصغر هاشمی تبار»، «طاهره طاهری»، «مجتبی عرفانیان ثابت صفار»، «امیر حسین مزینی»، «مرتضی میثمی»، «سید مصطفی جعفری»، «سید حسن حسینی نژاد»، «سید محمد مصطفوی» و «مرتضی بخشی» بودند و به امامت آیت‌الله احمد علم‌الهدی، امام جمعه مشهد به اقامه نماز پرداختند تا نامشان در این جانفشانی سهیم باشد.
امشب رواق امام خمینی (ره) حرم رضوی صحنه‌های عجیبی به خود دید و آن زمان که پیکر‌های مطهر شهدا میانه مجلس را با حضور خود مزین کردند، دوربین عکاسان شاهد شوری عظیم از حضور زائران و مجاوران بود تا باز هم ارادت مردم شهیدپرور مشهد و ایران را به جهانیان نشان دهد. مجری مراسم شعار «حسین حسین شعار ماست، شهادت افتخار ماست» را تکرار می‌کرد و این اعتقاد و باور قلبی لحظه‌ای از زبان و کلام شنونده‌ها نمی‌افتاد. مردم با تمام وجود، شعارهای «اباالفضل علمدار، خامنه‌ای نگهدار »، «ای رهبر آزاده، آماده‌ایم آماده» را حالا بعد از ۱۲ روز سخت و پرافتخار که بر جان شیرین ایران نشست، فریاد می‌زدند و می‌خواستند نشان دهند بیش از پیش قدردان حضور آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب، هستند.
امان از طنین پرشور شعار «مرگ بر اسرائیل» و «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر منافق» که بر زبان هر زائر و مجاوری از کوچک و بزرگ شنیده می‌شد و با جان‌ودل و از عمق وجود با صدایی بلند آن را فریاد می‌زدند.
{$sepehr_key_133165}
بعد از اقامه نماز بر پیکر شهدا و تکبیر و شعارهای «لبیک یاخامنه‌ای» و...، زیارت امین‌الله و روضه کربلا توسط ذاکر اهل‌بیت(ع)، حاج‌جعفر ملائکه، قرائت شد؛ اما این بار روضه مجسم را همه به چشم دیدند؛ آن زمان که فرزندان این شهدا به روی صحنه آمدند و کنار پیکر پدران و مادرانشان قرار گرفتند، جمعیت حاضر به احترام این دختر‌ها و پسر‌ها ایستادند. مداح دل‌ها را هوایی کربلا کرد و همه را به یاد دختر سه‌ساله‌ای در صحرای محشر کربلا انداخت که مورد جسارت قرار گرفت. اینجا، همه به احترام دختران شهدا، ایستادند و چشم‌هایشان بارانی شد و صدای شیون مادران و زنان در این میانه بیشتر و بیشتر می‌شد، اما امان از غیرت مردان و پدرانی که شاهد این صحنه و وداع جانسوز فرزندان شهدا بودند.
هم‌زمانی این وداع با آغاز ماه محرم، شور و هیجان بی‌بدیلی به دل‌های حاضر در رواق امام خمینی (ره) و صحن‌های حرم مطهر رضوی داده بود و لحظه‌ای اشک از چشمان زائران و آه از قلب‌های محزونشان جدا نمی‌شد.
زمان می‌گذشت و ذکر «غریب حسین(ع)» و «لبیک یاحسین(ع)» بر لب‌های همگان زمزمه می‌شد و هربار این نام تکرار می‌شد، انگار جان‌ها تازه می‌شد و نمی‌دانم چه رازی در این نام است که می‌تواند کوه‌های غم را جابه‌جا کند و در عین غمین‌شدن از مظلومیت اباعبدالله‌الحسین(ع)، نشاط و امیدی وصف‌ناپذیر بر دل‌ها بنشاند و آدمی را به حرکت وادارد. «تا نام حسین ذکر لبم هر روز است/ در زیر علم امنیتم محفوظ است/ تا چادر فاطمه شده بیرق ما/ ایران حسین‌بن‌علی پیروز است.»
نوای «لبیک یاحسین(ع)»، «اللهم عجل لولیک‌الفرج» و دعا برای حفظ ایران عزیز و نابودی ظلم در جهان و در رأس آن، اسرائیل و آمریکا و آمین‌های بلند زائران و مجاوران به همراه ذکر صلوات بر محمد و آل محمد، پایان‌بخش این مراسم بود.