حامد حدادی: در چین اگر از خانه بیرون برویم محروم و جریمه می‌شویم
حامد حدادی بازیکن بلند قامت بسکتبال می‌گوید بهتر است رقابت‌های لیگ برتر به صورت متمرکز در جزیره کیش برگزار شود چرا که در این شرایط و با وجود کرونا رفت و آمد برای تیم‌ها سخت و خطرناک خواهد بود.
کد خبر: ۳۴۱۷۶
تاریخ : ۲۳ تير ۱۳۹۹ - ۱۲:۵۸
سعیده فتحی/شهرآرانیوز، حامد حدادی را می‌توان اثرگذارترین باریکن تاریخ بسکتبال ایران دانست، این را می‌توان از انتخاب‌های بازیکنان کشور‌های دیگر هم متوجه شد. فیبا آسیا مدتی است که از بازیکنان مختلف می‌خواهد تیم منتخب خود را انتخاب کنند و حامد حدادی یکی از گزینه‌های اصلی انتخاب آنهاست.
بازیکنی که با قامت بلندش سال هاست خیال ایرانی‌ها را از بابت حلقه‌ها آسوده کرده است. حامد چند روز پیش در رقابت‌های لیگ برتر چین از ناحیه مچ پا آسیب دید و مدتی نمی‌تواند تیم نانجینگ را در رقابت‌ها همراهی کند. از همین رو امروز با او صحبت کردیم تا بیشتر در جریان اوضاع و احوالش قرار بگیریم.
آقای حدادی وضعیت مصدومیتت چطور است؟
خداراشکر بد نیستم، از ناحیه مچ پا آسیب دیدم و باید حدود ۲ هفته استراحت کنم تا به شرایط ایده آل برگردم.
اگر اینطور باشد پس تیم نانجینگ به پلی آف صعود نخواهد کرد؟
بله، شانس مان برای رسیدن به پلی آف خیلی کم است یعنی روی کاغذ شانس داریم و اگر مثلا حریفان همه بازی‌های شان را ببازند و ما هم ببریم احتمال صعود وجود دارد، اما از آنجایی که وضعیت تیم ما خوب نیست و الان فقط با ۷ بازیکن به میدان می‌رود احتمالش بسیار کم است.
چرا ۷ بازیکن؟
بخاطر اینکه تیم ما امسال مصدوم خیلی زیاد داشت و پدر یکی از بازیکنان هم فوت کرد و در کل وضعیت تیم خوب نیست.
خب با این شرایط چه زمانی برمی گردی ایران؟
من فعلا برنامه ام مشخص نیست آنهم بخاطر اینکه پرواز‌ها لغو شده است و باید صبر کنم تا دوباره شرایط به روال عادی برگردد.
چینی‌ها برنامه‌ای برای فصل بعدشان دارند؟
فصل بعد هنوز معلوم نیست برگزار می‌شود یا نه. با اینکه کرونا در چین تمام شده و تنها چند مورد در پکن پیدا شده بود مسئولان چین قصد نداشتند این بازی‌ها را هم برگزار کنند، اما در نهایت بخاطر فشار اسپانسر‌ها برگزار کردند وگرنه نیمه کاره تمام می‌کردند. حالا برای فصل آتی حتما شرایط را می‌سنجند و بعد تصمیم می‌گیرند.
الان در چین بازی‌ها را چگونه برگزار می‌کنند؟
ما یک جورایی در قرنطینه هستیم و الان حدود یک ماه است که اجازه بیرون رفتن نداریم و بازی‌ها را در جایی مثل آزادی خودمان برگزار می‌کنند که هتل و ۲ سالن دارد و فقط می‌توانیم از هتل به سالن برویم، مسابقه یا تمرین کنیم و برگردیم. اجازه بیرون رفتن از این محدوده را نداریم و جلوی در هم نگهبان گذاشته اند و اگر بیرون برویم محروم و جریمه خواهیم شد.
خیلی‌ها هم در ایران اعتقاد دارند باید لیگ به صورت متمرکز برگزار شود...
در ایران فکر نمی‌کنم پیاده کردن چنین برنامه‌ای امکان پذیر باشد. ما وقتی بازی تمام می‌شود همه در اتاق‌های مان باید بمانیم و کسی اجازه بیرون رفتن از اتاقش را هم ندارد. مگر اینکه بازی‌ها را در کیش برگزار کنند، کیش فکر می‌کنم جزو مناطق سفید باشد و ۲ سالن بسکتبال هم دارد. می‌توانند همه تیم‌ها را ببرند آنجا و به صورت متمرکز در ۲ یا ۳ ماه بازی‌ها را برگزار کنند. برای اینکه باشگاه‌ها هم ترغیب شوند در این رقابت‌ها شرکت کنند فدراسیون باید چاره‌ای بیاندیشد تا رقابت‌ها به صورت زنده حداقل از شبکه ورزش پخش شود اینطوری شاید باشگاه‌ها به خاطر پخش مستقیم هم شده قبول کنند بازی‌ها به صورت متمرکز برگزار شود.
با شرایطی که وجود دارد احتمال دارد قرارداد‌ها نسبت به سال گذشته پایین‌تر بسته شود و باشگاه‌ها از لحاظ مالی وضعیت خوبی ندارند، به نظرت با این شرایط بازی کردن برای بازیکنان سخت نمی‌شود؟
من نمی‌دانم اگر خودم در ایران بودم با این شرایط می‌توانستم بازی کنم یا نه، ولی واقعا با شرایطی که وجود دارد خیلی سخت است و امیدوارم مسئولان به فکر بازیکنان هم باشند، بازی‌های زیاد و فشرده باعث مصدومیت می‌شود و اگر قرارداد‌ها را هم بخواهند پایین بیاورند با وجود گرانی دلار و باقی مسائل واقعا بازی کردن برای بازیکنان سخت می‌شود. باید تصمیم درستی گرفته شود که بازیکنان و باشگاه‌ها ضرر نکنند.
حالا با این شرایط برگزاری المپیک را چطور می‌بینی؟
فکر می‌کنم با این شرایط کرونا، بازی‌های المپیک هم برگزار نشود مگر اینکه واکسن آن ساخته شود وگرنه این داستان ادامه دارد و سخت می‌شود آن را کنترل کرد. البته امیدوارم که هر چه زودتر کرونا ریشه کن شود و همه چیز به شرایط عادی خود برگردد و ما هم بتوانیم در المپیک حاضر شویم. به هر حال رویای همه بازیکنان حضور در المپیک و درخشیدن در این رقابت هاست.
این روز‌ها در اکثر تیم‌هایی که بازیکنان مختلف آسیایی انتخاب می‌کنند حضور داری، این را چطور می‌بینی؟
باعث خوشحالی من است و خدا را شکر می‌کنم که در این سال‌ها تلاش هایم دیده شده و توانسته ام نظر اکثریت را جلب کنم.