احترام میهمان | آنچه باید در کنار پذیرایی از  زائران امام ‌رضا(ع) به  یاد داشته  باشیم

به گزارش شهرآرانیوز؛ امسال محرم برای ما مشهدی‌ها یک تفاوت اساسی با سال‌های پیش دارد. افزون بر زائران زیادی که در این روز‌ها مشهد را به جای کربلا مقصد زیارتی خود انتخاب کرده‌اند، از روز‌های جنگ هم میهمانان زیادی دراین شهر باقی مانده‌اند که قرار است امسال جانانه از آن‌ها پذیرایی کنیم و رسم میزبانی را آن طور به جا آوریم که شایسته ما مشهدی هاست.

می‌دانیم که همه در این روز‌ها هرآنچه در توان دارند، در قالب ایستگاه‌های صلواتی یا دیگر پایگاه‌های ثابت و موقت به کار می‌بندند و نیازی نیست که از این نظر یادآوری به همدیگر داشته باشیم. با این همه، لازم است که حواسمان به رعایت چند نکته مهم باشد. نکاتی که امروز می‌خواهیم قدری دراین باره با شما صحبت کنیم.

به معرفت خودمان بیفزاییم

قصه، قصه زائر‌های امام رضا (ع) است. شاید صحبت کردن درباره خودمان کمی دور از اصل مطلب باشد، ولی تا زمانی که خودمان نتوانیم به آن اندازه از معرفت لازم در این زمینه برسیم، نمی‌توانیم میزبانان خوبی برای زائران امام رضا (ع) باشیم؛ همچنین حق مجاوری را به درستی به جا آوریم.

کتاب‌ها و منابع صوتی زیادی دراین باره منتشر شده است که حکم کلاس درس را دارند. پس سعی کنیم با مطالعه این منابع هم بر معرفت خودمان بیفزاییم و هم با دراختیار گذاشتن آن‌ها برای دیگران زمینه را برای بروز و ظهور سیره رضوی در شهرمان فراهم کنیم.

حواسمان به تمیزی شهر باشد

مشهد شهری است که به تمیزی و زیبایی شناخته می‌شود. پس در هر برنامه‌ای که داریم حواسمان به این نکته باشد. نذری دادن کاری پسندیده و مستحب است ولی پیشگیری از هدررفت بیت المال که سالانه هزینه زیادی برای این منظور صرف آن می‌شود، امری واجب و ضروری است. بهتر است اگر قصد نذری دادن داریم، حتما برای جمع آوری زباله‌های به جا مانده از آن فکری بکنیم، مانند تعبیه یک سطل زباله، یادآوری ریختن زباله‌ها در ظرف‌های مخصوص آن به میهمانان یا جمع آوری زباله‌ها پس از پایان پذیرایی.

میهمان را بر خود مقدم بدانیم

اگر نگوییم ۳۶۵ روز، ۳۰۰ روز خالص سال را ما فرصت زیارت رفتن داریم. منظورمان این نیست که این روز‌ها به زیارت نرویم، بلکه باید حواسمان باشد، ماندگاری کمتری در حرم داشته باشیم تا فرصت زیارت برای زائران آقا بیشتر فراهم شود. اگر داخل حرم یا مسیر‌های منتهی به حرم هستیم نیز یادمان باشد، برای هرکاری مانند استفاده کردن از وسایل حمل ونقل عمومی، نشستن در فضای بوستان‌ها یا دریافت پذیرایی و نذری اولویت با زائران آقاست. اجازه بدهیم با این رفتار‌ها میهمانان آقا خاطره خوش این روز‌ها را برای سالیان طولانی در ذهن داشته باشند.

سهم خودمان را بپردازیم

مشارکت در فعالیت‌های خودجوشی که در سطح شهرمان را ه افتاده، عالی است. شاید بهترین شکل خدمت رسانی به زائران هم همین نوع فعالیت‌ها باشد، چون متمرکز هستند و در آن‌ها بیشتر نیازسنجی شده است. با همه این‌ها نباید منتظر بمانیم تا به ما کاری سپرده شود. کافی است هرجایی که هستیم و هرفعالیتی که داریم بخشی از آن ظرفیت را به زائران اختصاص دهیم، برای نمونه اگر راننده هستیم، چندساعتی زائران را رایگان جابه جا کنیم یا اگر دست به آچار و فنی هستیم در تعمیر وسایل زائران مانند خودرو و ویلچر پیش قدم شویم.

انصاف بیشتری به خرج دهیم

مشهد در بین شهر‌هایی که مهاجرپذیر است، به دسترسی زیاد و ارزانی نیز شهرت دارد. این موضوع در شرایط کنونی پساجنگ که مشهد را میزبان ساکنان شهر‌های دیگر کرده، از اهمیت بیشتری برخوردار است. سعی کنیم در این روز‌ها به ویژه در برخورد با زائران و مسافران شهرمان انصاف بیشتری به خرج دهیم، برای نمونه اگر مالک فروشگاه موادغذایی، نانوایی و قصابی هستیم یا هرآنچه تأمین کننده مایحتاج ضروری مردم است یا تعمیرگاه خودرو داریم، ملاحظه و انعطاف بیشتری به خرج دهیم. رعایت این موضوع حس همدلی و تعامل بیشتری را دربین مردم ایجاد و حال دل آن‌ها را در این شرایط خوب می‌کند.

آرامش روانی بیشتری ایجاد کنیم

بخواهیم یا نخواهیم دوازده روز جنگ تحمیلی آسیب‌های روانی زیادی را به مردم به ویژه ساکنان شهر‌های جنگ زده‌ای مانند تهران و استان‌های غربی وارد کرده است. پس سعی کنیم در برخورد با دیگران، به ویژه زائران فضای آرامی را بر شهر و گفت وگوهایمان حاکم کنیم. برای نمونه از بروز هرگونه تنشی خودداری و کمتر درباره این موضوع‌ها صحبت و دیگران را به آرامش و خویشتن داری دعوت کنیم. اجازه ندهیم شایعه‌ها در فضای مجازی یا حقیقی قوت بگیرد تا برخی ماهی خودشان را از این آب گل آلود بگیرند. همچنین در برخورد با شایعه پراکنان جدیت بیشتری به خرج دهیم.

هوشمندانه‌تر فعالیت کنیم

نذری دادن و پذیرایی کردن از میهمان امام رضا (ع) رفتار بسیار شایسته‌ای است، ولی بد نیست که این خرده فعالیت‌ها را متمرکز کنیم تا اثربخشی بیشتری داشته باشند، برای نمونه می‌توانیم نذری که داریم یا هزینه‌ای را که برای این منظور درنظر گرفته‌ایم، به یکی از هیئت ها، مساجد یا ایستگاه‌های پذیرایی از زائر بسپاریم یا با هماهنگی آن‌ها برای تهیه کالا یا ماده غذایی اقدام کنیم. همچنین می‌توانیم با نیازسنجی از این پایگاه‌ها بانی خیر شویم و با گروهی از دوستان، بستگان یا همسایه ها، غذا، دسر، نوشیدنی یا هرآنچه موردنیاز زائران است، آماده کنیم و به آن‌ها بسپاریم.

{$sepehr_key_134452}

نیازمندان را از یاد نبریم

این روز‌ها خیلی‌ها یا در ایستگاه‌های صلواتی مشارکت دارند یا به تنهایی و با استفاده از ظرفیت روضه‌های خانگی نذری تهیه و توزیع می‌کنند. اگرچه همه این کار‌ها بسیار پسندیده و توصیه شده است، بد نیست حواسمان به نیازمندان گوشه و کنار شهرمان یا حتی کسانی باشد که با تخریب خانه و کاشانه شان در جنگ، شهر مشهد را به عنوان یک پناهگاه انتخاب و به این شهر سفر کرده‌اند.

نیاز این افراد بسیار بیشتر و پیچیده‌تر از نذری‌های ساده‌ای است که ما در این روز‌ها می‌دهیم. شاید برای این منظور لازم باشد یک گروه امدادی از دوستان و آشنایان با مرکزیت مسجد یا پایگاه بسیج محله مان تشکیل دهیم و برنامه ریزی شده‌تر برای این منظور قدم برداریم، برای نمونه می‌توانیم به فکر اسکان راحت‌تر این افراد، تأمین اجاره بهای خانه شان یا حتی تهیه برخی وسایل ضروری زندگی شان باشیم.

به احترام آقا گذشت کنیم‌

نمی‌گوییم بحث و نزاع، رفتاری طبیعی و معمولی است ولی از آن پیشامد‌هایی است که زیاد اتفاق می‌افتد. گرمای هوا، ترافیک زیاد، گرسنگی و خستگی بهانه‌هایی هستند که یک باره خون رسانی به مغز را ضعیف می‌کنند و آنچه نباید اتفاق می‌افتد. این مسئله ربطی به حق داشتن و نداشتن ندارد.

منظور این است که نباید اگر چنین برخوردی را از یک زائر دیدیم، طلبکارانه با او برخورد کنیم: «خیلی رو داره، از یه جای دیگه پا شده اومده و زبونشم درازه!» اتفاقا فرهنگ میهمان نوازی ما عکس این مطلب را‌ می‌گوید: «وقتی کسی روی فرشتان نشسته، احترامش را به تمام نگه دارید.» بنابراین لازم است که در همه این روز‌ها دائم این جمله در یادمان بماند: همه شهر مشهد حکم فرش امام رضا (ع) را دارد و باید به احترام آقا، هرگونه رفتار ناشایست یا حتی بی ادبانه‌ای را نادیده گرفت.

از این ظرفیت استفاده کنیم

قصد ترساندنتان را نداریم ولی باید این احتمال را بدهیم که بحران‌هایی مانند این جنگ ۱۲ روزه دوباره بر کشورمان تحمیل شود، برای همین لازم است از این ظرفیت عظیمی که برپایی مراسم عزاداری محرم ایجاد کرده است، برای روشنگری بیشتر مردم استفاده کنیم. منظورمان پدافند‌های غیرعامل یا توصیه‌هایی است که مردم و کشور را در برابر تهدید‌های بیرونی و درونی واکسینه می‌کند، مانند همان توصیه‌هایی که در طول ۱۲ روز جنگ تحمیلی برای هم داشتیم.

 خبر‌ها را از منابع معتبر دنبال کنند، به شایعه‌های دامن نزنند، از هرگونه تحرک نیرو‌های نظامی و اطلاعاتی یا زیرساخت‌ها در شهر عکس، فیلم یا خبر تهیه نکنند، همچنان کمتر وارد نرم افزار‌های بیگانه شوند، پیام رسان‌های داخلی را جایگزین پیام رسان‌های خارجی به ویژه واتس آپ کنند و خیلی توصیه‌های دیگری که رعایت آن‌ها حکم پدافند برای سلامت روحی و جسمی مان را دارد.