شهرآرانیوز؛ اگر بالای ۲۸ سال سن دارید، حدس من این است که از این سوال گیج شده‌اید. البته که هنگام برداشتن گوشی «سلام» می‌کنید. اما نسل Z نسلی که در دنیای پس از تلفن ثابت بزرگ شده است ممکن است مخالف این ایده باشد. آنها انتظار دارند فردی که تماس می‌گیرد اول صحبت کند.
اخیراً یک توییت که به سرعت وایرال شده، این شکاف نگران‌کننده در آداب معاشرت را مطرح کرده است. کسی که در حوزه استخدام نیرو‌ها کار می‌کند، توییتی زد و در آن گفت متوجه شده است وقتی با افراد نسل Z (در زمان تماس برنامه‌ریزی‌شده‌شان) تماس می‌گیرد، اغلب به جای اینکه «سلام» بگویند، منتظر می‌مانند تا طرف مقابل، اول صحبت کند.
پاسخ‌ها به توییت او حتی برای من جالب‌تر بود و در آن بسیار گفته شده که بسیاری از جوانان موافق بودند که شروع صحبت و احوالپرسی باید وظیفه تماس‌گیرنده باشد، نه فردی که به تماس پاسخ می‌دهد.
دلایلی که این افراد ارائه دادند به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود: دلیل اول، حجم زیاد تماس‌های اسپم یا آزاردهنده است که همه ما دریافت می‌کنیم. اغلب در این تماس‌ها بازاریاب‌های تلفنی یا تماس‌های رباتیک تا زمانی که کسی «سلام» نکند، شروع به کار نمی‌کنند؛ و شما می‌توانید با ساکت ماندن هنگام پاسخ دادن، متوجه شوید که یک ربات یا یک انسان واقعی با شما تماس گرفته است. نسل Z نسبت به کلاهبرداران محتاط هستند. تماس‌های اسپم یک بلا هستند و شکایت از تاکتیک یک فرد برای مقابله با آن دشوار است.
نگرانی دیگر این است که کلاهبرداران ممکن است از صدای ضبط شده شما که در حال گفتن «سلام» است برای کپی کردن آن برای استفاده در کلاهبرداری‌های دیگر استفاده کنند. در اینجا یک نگرانی واقعی وجود دارد. ماریجوس بریدیس، مدیر ارشد فناوری در NordVPN، می‌گوید که داده‌های کمی در مورد اینکه این اتفاق چقدر می‌افتد وجود دارد، اما این اتفاق، یک واقعیت است. بریدیس می‌گوید: «اگر مجبور باشید پاسخ دهید، یک سلام خنثی و غیرشخصی مانند "بفرمایید" ممکن است برای شبیه‌سازی کمتر مفید باشد، زیرا از نظر احساسی کمتر بیانگر طرز صحبت فرد است و به عنوان یک نمونه صوتی کمتر رایج است.»
{$sepehr_key_138030}
آداب معاشرت در حال تغییر است
دلیل دیگری که برخی افراد از «سلام» اجتناب می‌کنند، به نظر می‌رسد تفاوت نسلی در آداب معاشرت باشد. برخی از جوانان به سادگی معتقدند که اگر شما کسی هستید که تماس می‌گیرد، باید خودتان مکالمه را شروع کنید.
اگر این باعث می‌شود فشار خون شما شروع به بالا رفتن کند، مانند من، بیایید با هم نفس عمیقی بکشیم و سعی کنیم با مهربانی در مورد این موضوع فکر کنیم. آیا جوانان ناامیدانه در جامعه سرگردان هستند و از توانایی ابتدایی‌ترین عناصر ارتباطی محروم هستند؟ آیا این مربوط به اصطلاح «خیره بودن نسل Z» است که در آن جوانان در موقعیت‌هایی که خدماتی می‌خواهد به آنها ارائه شود بی‌صدا به فرد خیره می‌شوند یا بدون هیچ کلمه‌ای از تماس چشمی اجتناب می‌کنند؟
من فکر می‌کنم گفتن «سلام» هنگام پاسخ دادن به تلفن، یک آداب اجتماعی عادی و پذیرفته شده است و انجام ندادن آن می‌تواند برای تماس گیرنده کمی گیج‌کننده باشد. اما فقط به این دلیل که چیزی قبلاً یک آداب معاشرت رایج بوده است، به این معنی نیست که باید به همین شکل باقی بماند. تلفن یک اختراع نسبتاً جدید در تاریخ ارتباطات انسانی است، همانطور که کلمه «سلام» که توماس ادیسون آن را به عنوان راهی برای شروع مکالمه در اختراع جدید در دهه ۱۸۷۰ آن را بیان کرد نیز همینطور است. تا دهه ۱۹۴۰ اکثر خانواده‌های آمریکایی تلفن شخصی را نداشتند. آداب معاشرت کاملاً جدیدی برای مدیریت تماس‌های تلفنی در عرض یک یا دو نسل اختراع شده است. تلفن‌های ثابت هم آداب و رسوم متفاوتی داشتند.
به عنوان یک فرد مسن‌تر که از نسل هزاره (متولدین اوایل دهه ۸۰ تا اواسط دهه ۹۰ میلادی)، من با یک خط تلفن ثابت خانگی بدون شناسه تماس گیرنده بزرگ شدم و با اشکال مختلفی به تلفن پاسخ می‌دادم. من همچنین شغل‌هایی با تلفن‌های رومیزی داشته‌ام که غریبه‌ها ناگهان تماس می‌گرفتند و من با نام شرکت، نام کاملم، شاید حتی یک جمله‌ی کلیشه‌ای «چطور می‌توانم کمکتان کنم؟» پاسخ می‌دادم.
اما درست در مدت زمان (نسبتاً) کوتاهی که به عنوان یک بزرگسال گذراندم، نحوه‌ی استفاده از تلفن‌ها و کار‌هایی که با آنها انجام می‌دهیم به طرز چشمگیری تغییر کرده است. اکنون، وقتی با کسی تماس می‌گیرید، بیشتر وقت‌ها به تلفن همراه او دسترسی دارید، نه یک تلفن خانوادگی مشترک که ممکن است افراد دیگر به آن پاسخ دهند. ضبط کردن صدا برای پیام‌های ذخیره شده در منشی‌های تلفنی قبلاً یک نوع هنر بود. اکنون مردم به ندرت پیام صوتی می‌گذارند یا آن را بررسی می‌کنند. اکنون در دوره‌ای قرار داریم که همه ما هنوز در مورد اینکه در پاسخ به یک تماس تصویری و یک تماس تلفنی معمولی چگونه باید پاسخ دهیم، سردرگم هستیم.
من اغلب چندین بار برای کسی پیامک یا ایمیل می‌فرستم تا در مورد زمان مشخصی برای یک تماس تلفنی پنج دقیقه‌ای به توافق برسم. وقتی هم که به طور اتفاقی با کسی تماس می‌گیرم، متوجه می‌شوم که دارم عذرخواهی می‌کنم، انگار که سر وقت شام سرزده جلوی در خانه‌اش حاضر شده‌ام.
من گاهی وقت‌ها دلتنگ تماس به تلفن‌های ثابت قدیمی می‌شوم، اما این به آن معنا نیست که روش‌های قدیمی لزوماً بهتر بوده‌اند. پیشرفت ادامه دارد!
فقط به این دلیل که گفتن «سلام؟» هنگام پاسخ دادن به تلفن یک رسم بوده است، به این معنی نیست که باید برای همیشه به همین شکل باشد. فناوری تلفن‌ها کاملاً تغییر کرده است. چرا نباید قوانین با آن تغییر کنند؟
{$sepehr_key_138031}