به گزارش شهرآرانیوز، عرق کردن فرایندی طبیعی در بدن است و به تنظیم دمای بدن کمک می‌کند. این‌روز‌ها با گرم‌شدن هوا این موضوع به مشکلی جدی برای خیلی‌ها تبدیل شده است، درحالی که اگر فرایند تعریق درکار نباشد، درکمتر از چند ساعت سیستم بدن به هم می‌ریزد و درنهایت به مرگ منجر می‌شود، برای همین به مرکز تنظیم کننده دمای بدن در هیپوتالاموس مغز، ترموستات بدن هم می‌گویند که دما را زیر نظر دارد و در صورت لزوم با ارسال سیگنال به دیگر اندام ها، بدن را برای واکنش نشان دادن تحریک می‌کند.
این اتفاق درپاسخ به گرما و بالارفتن دمای بدن فرایندی کاملا طبیعی است، ولی برخلاف تصور ما تعریق همیشه به علت گرما اتفاق نمی‌افتد و می‌تواند دلایل دیگری مانند بیماری هم داشته باشد که باید حواسمان به این بخش بیشتر باشد.
انواع غدد عرق
۲ نوع غدد عرق در بدن وجود دارد: آپوکرین و اکرین.
غدد عرق آپوکرین: این نوع غدد عرق فقط در فولیکول‌های مو در قسمت‌هایی از بدن مانند زیر بغل، کشاله ران و پوست سر قرار دارند. عرق این غدد چرب و سنگین و بودار است.
غدد عرق اکرین: این نوع غدد عرق به فراوانی در سراسر بدن یافت می‌شوند و عرقی بی بو و سبک تولید می‌کنند.
عرق کردن چگونه به بدن کمک می‌کند؟
- دمای بدن را تا سطح مناسب تنظیم و از گرم شدن بیش از حد بدن جلوگیری می‌کند.
- به دفع سموم بدن کمک و از بار اضافی سم در بدن جلوگیری می‌کند.
- منافذ پوست را تمیز و به از بین بردن آکنه و جوش‌های سر سیاه کمک می‌کند.
- سبب مرگ بسیاری از ویروس‌ها و باکتری‌ها می‌شود و تشکیل سنگ کلیه را کمتر می‌کند.
علت‌های تعریق
درجه حرارت بالا
دمای بالای بدن یا دمای بیرون شایع‌ترین علت تعریق است. همچنین می‌تواند به دنبال یک فعالیت بدنی شدید نیز اتفاق بیفتد.
خوراکی‌ها
عرق کردن ممکن است پاسخی به غذا‌هایی باشد که می‌خوریم مانند غذا‌های ادویه دار و نوشیدنی‌های کافئین دار. به این نوع تعریق، تعریق چشایی می‌گویند.
احساسات و استرس
عواطف و شرایطی مانند خشم، ترس، خجالت، اضطراب و استرس عاطفی می‌توانند سبب تعریق شوند.
برخی بیماری‌ها و دارو‌ها
دارو‌ها و بیماری‌های خاصی وجود دارند که سبب افزایش تعریق می‌شوند مانند سرطان، عفونت، پرکاری تیروئید، هیپوگلیسمی یا پایین بودن سطح قندخون و دارو‌هایی مانند آرام بخش ها، دارو‌های تب بر و هورمون‌های مصنوعی تیروئید.
یائسگی
نوسانات هورمونی مرتبط با یائسگی نیز می‌تواند سبب تعریق شود. زنان یائسه معمولا همراه با گرگرفتگی عرق هم می‌کنند.
عوارض تعریق زیاد
- عفونت‌های پوستی
- افزایش بوی بد بدن
- اثرات منفی اجتماعی و عاطفی
درمان‌های پزشکی برای تعریق زیاد
- وارد کردن شوک الکتریکی با روش یونتوفورزیس
- حذف غدد عرق با روش میرادرای
- استفاده از دارو‌های آنتی کولینرژیک
- حذف عصب‌های ناحیه‌ای که زیاد عرق می‌کند با جراحی
- استفاده از بوتاکس با تزریق سم بوتولینوم
- لیزردرمان
درمان‌های خانگی برای کاهش تعریق
- پوشیدن دو سه لایه لباس سبک در روز‌های گرم که به پوست اجازه تنفس بدهد.
- حمام کردن روزانه برای پاک کردن عرق خشک شده روی بدن
- نوشیدن مقدار بیشتری آب درهنگام ورزش برای جایگزینی الکترولیت‌ها و مایعاتی که در اثر تعریق از دست می‌روند.
- محدود کردن مصرف غذا‌هایی که سبب افزایش تعریق می‌شوند.
- استفاده از دئودورانت ها، پودر‌های ضدتعریق و پد عرق گیر برای زیربغل
- استفاده از محصولات دارای تانیک اسید
- پوشیدن لباس‌ها و کفش‌هایی با الیاف طبیعی
- استفاده از روش‌های آرامش بخش برای کم کردن استرس و اضطراب
یک درصد
بخش زیادی از عرق، آب است و فقط یک درصد آن را نمک و چربی تشکیل می‌دهد.
۳.۰۰۰.۰۰۰ غده
حدود ۳ میلیون غده عرق در سراسر بدن وجود دارد.
شایع‌ترین نواحی تعریق در بدن
- کف پا
- صورت
- زیر بغل
- کف دست‌ها
میزان استاندارد تعریق
میزان تعریق در افراد متفاوت است. بااین حال تعریق بیش از اندازه یا خیلی کم می‌تواند شرایط غیرمعمولی را برای فرد رقم بزند و پیامد‌هایی به دنبال داشته باشد.
هایپرهیدروزیس: عارضه تعریق بیش از حد زیر بغل، دست‌ها و پاهاست. این وضعیت نگرانی خاصی ایجاد نمی‌کند و فقط می‌تواند از نظر روانی برای فرد شرم آور باشد و او را از انجام کار‌های روزمره اش باز دارد.
هیپوهیدروزیس: شرایطی است که فرد در آن عرق نمی‌کند. درحالی که عرق راهکار بدن برای رهاسازی گرمای اضافی است و می‌تواند سبب کم آبی شود و خطر گرمازدگی را افزایش دهد.
{$sepehr_key_139661}
الگوی تعریق در دهه‌های مختلف زندگی
میزان تعریق افزون بر شرایط جسمی و روحی متأثر از سن نیز هست و در دهه‌های مختلف زندگی تغییر می‌کند.
دهه ۲۰ و ۳۰
در اوایل بزرگ سالی، غدد عرق معمولا در فعال‌ترین حالت خود قرار دارند. در این دوره سوخت وساز بدن بالاست، توده عضلانی نسبتا حجیم و سطح هورمون‌ها به ویژه استروژن و تستوسترون پایدار است. معمولا فرد هنگام ورزش یا استرس بیشتر عرق می‌کند. هرچند بدن این توانایی را دارد که به خوبی دمای خود را تنظیم کند، مگر اینکه بیماری زمینه‌ای خاصی داشته باشد.
دهه ۴۰ و ۵۰
هورمون‌ها نقش بسیار مهمی در تنظیم تعریق دارند و تغییرات استروژن و پروژسترون می‌تواند تعییرات زیادی را در بدن ایجاد کند، ازاین رو بسیاری از افراد به ویژه زنان در میزان و زمان تعریق خود تغییراتی احساس می‌کنند. برای نمونه در دوره پیش یائسگی و یائسگی تنظیم دمای بدن مختل و سبب گرگرفتگی یا تعریق شبانه می‌شود. از طرفی با ورود به میان سالی، سطح هورمون تیروئید هم افزایش می‌یابد که می‌تواند دمای پایه بدن را بالا ببرد و سبب تعریق بیشتر شود. کاهش تدریجی تستوسترون در مردان هم در این دوره سنی می‌تواند تغییراتی را در آن‌ها ایجاد کند.
دهه ۶۰ به بعد
با بالارفتن سن ممکن است فعالیت غدد عرق کمتر شود و فرد کمتر عرق کند. همچنین ممکن است بدن در خنک کردن خودش کارآیی کمتری داشته باشد. مشکلی که سبب می‌شود افراد مسن در برابر بیماری‌هایی مانند گرمازدگی و سکته گرمایی آسیب پذیرتر شوند.