وقتی دلال‌ها سوت پایان را می‌زنند| استقلال و پرسپولیس در محاصره ایجنت‌ها

به گزارش شهرآرانیوز، در فوتبال ایران، دیگر نه نتایج درون زمین تعیین‌کننده‌اند، نه تلاش شبانه‌روزی کادرفنی، و نه شور هواداران. آنچه امروز سرنوشت استقلال و پرسپولیس را رقم می‌زند، قراردادهایی است که در پشت درهای بسته و زیر سایه سنگین دلالان و ایجنت‌ها بسته می‌شود. فوتبال ایران، به‌ویژه دو باشگاه پرهوادار پایتخت، قربانی یک مافیای پیچیده و در‌هم‌تنیده شده‌اند که با استفاده از خلاهای قانونی، نفوذ در سطوح مدیریتی و بهره‌برداری از ناآگاهی برخی مسئولان، منافع ملی را به مسلخ منافع شخصی می‌برند.

دلال‌ها در فوتبال ایران دیگر صرفاً واسطه نیستند؛ آن‌ها تصمیم‌گیرند. آن‌ها تعیین می‌کنند کدام بازیکن بی‌کیفیت خارجی با چند برابر قیمت واقعی وارد کشور شود، کدام مربی با قرارداد دلاری و بی‌نتیجه روی نیمکت بنشیند، و کدام بازیکن جوان قربانی انتقالات مشکوک شود. این روند فاجعه‌بار نه‌تنها منابع مالی باشگاه‌ها را به باد داده، بلکه انسجام فنی تیم‌ها را نیز از هم پاشیده است.

استقلال و پرسپولیس هر دو طی سال‌های اخیر صدها میلیارد تومان بدهی انباشته‌اند، تنها بخش کوچکی از آن‌ها مربوط به حقوق واقعی بازیکنان و مربیان بوده؛ سهم بزرگی از این هزینه‌ها به جیب ایجنت‌هایی رفته که از هر قرارداد، درصدهای کلانی می‌گیرند. برخی از این افراد، حتی در ترکیب هیئت‌مدیره‌ها و کمیته‌های فنی نفوذ دارند و سیاست‌گذار اصلی باشگاه‌ها شده‌اند.

چه شد که تیم‌هایی با پشتوانه میلیونی هوادار، امروز با پنجره‌های بسته نقل‌و‌انتقالاتی، بازیکنان ناراضی و بدهی‌های دلاری دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند؟ آیا وقت آن نرسیده وزارت ورزش به عنوان متولی اصلی ورزش کشور، ورود جدی و شفاف به این معضل کند؟

{$sepehr_key_139668}

شفاف‌سازی قراردادها، الزام ثبت رسمی ایجنت‌ها، نظارت بر پرداختی‌ها، و انتشار عمومی اسامی واسطه‌ها و کمیسیون‌های پرداخت‌شده، تنها بخشی از اقداماتی است که می‌تواند این شبکه مخرب را محدود کند. در غیر این صورت، باید منتظر باشیم استقلال و پرسپولیس، به‌جای قهرمانی و افتخار، با بحران‌های مکرر انضباطی و مالی دست‌وپنجه نرم کنند.

وزیر ورزش و جوانان باید بداند میلیون‌ها هوادار نگران آینده دو تیم محبوبشان هستند. جوانان ایرانی مستعد، چشم به فوتبال حرفه‌ای دارند، اما تا وقتی این مسیر توسط دلالان کنترل می‌شود، نه امیدی به پیشرفت است و نه اعتمادی به آینده. اگر وزارت ورزش اکنون دست به اصلاحات نزنند، فردا شاید دیگر تیمی نمانده باشد که ارزش اصلاح داشته باشد.

آیا زمان آن نرسیده که دلالی را از فوتبال ایران بیرون کنید؟