به گزارش شهرآرانیوز، آیین استقبال از بیست‌وچهارمین کاروان پیاده مشهد به کربلا با سخنرانی حجت‌الاسلام‌والمسلمین ناصر رفیعی استاد حوزه و دانشگاه و مرثیه‌سرایی حاج‌مهدی میرداماد، صبح امروز (دوشنبه ۳ شهریور ۱۴۰۴) با حضور جمعی از اعضای شورای اسلامی شهر، مدیران شهری، مسئولان استانی و اقشار مختلف مردم مشهد در عرصه میدان شهدا برگزار شد.
علی حقیرپور، مدیر اجرایی کاروان، در گفت‌و‌گو با شهرآرانیوز از جزئیات سفر این کاروان در طولانی‌ترین مسیر زیارت جهان خبر داد و اظهار کرد: با پایان ایام سوگواری اهل‌بیت(ع) و ماه‌های محرم و صفر، صبح امروز این مراسم با حضور اقشار مردم مشهد برگزار شده تا استقبال رسمی از کاروانی صورت بگیرد که طولانی‌ترین مسیر زیارت جهان و طولانی‌ترین مسیر تشرف اربعین را با پای پیاده پشت‌سر گذاشته‌اند.
وی افزود: این کاروان ۱۴۰ نفره که ۷۲ روز قبل با بدرقه رسمی مجاوران علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) از مشهد به راه افتاد، بیش از ۲ هزار و ۶۰۰ کیلومتر مسیر را در طول ۷۲ روز سپری کرده تا صبح امروز دوباره به مشهد بازگردد. کاروان پیاده‌روی مشهد به کربلا بعد از گذر پیاده از استان‌های خراسان رضوی، خراسان جنوبی، اصفهان، چهارمحال‌وبختیاری و خوزستان و پس از ۵۸ روز پیاده‌روی از طریق گذرگاه مرزی شلمچه به بصره رسید، وارد کشور عراق شد و ضمن عبور از استان‌های بصره، ذیقار، دیوانیه و نجف، خود را به کربلای معلی رساند.
تشرف کاروان مشهد کربلا، مصداق عینی زیبایی معنوی
حجت‌الاسلام‌والمسلمین ناصر رفیعی که به‌عنوان سخنران در این مراسم حضور داشت، رویداد‌هایی همچون زیارت اربعین و به‌خصوص برنامه سالیانه تشرف کاروان پیاده مشهد کربلا را مصداق زیبایی معنوی دانست و اظهار کرد: در روایت از وجود اقدس زینب کبری(س) آمده که در کاخ یزید، آن زمان که ملعونین قصد تحقیر اهل‌بیت سیدالشهدا(ع) را داشتند، به صراحت فرمود «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا» یعنی چیزی ندیدم مگر زیبایی. البته پرواضح است که در جریان فاجعه کربلا، از ابتدا تا انتها جز مصیبت و بلا نبوده و اینجاست که باید مفهوم زیبایی مورد تفسیر و تبیین قرار بگیرد.
وی افزود: به‌طور کلی، چهار نوع زیبایی وجود دارد. شکل اول، زیبایی ظاهری است؛ یعنی همین که انسان آراسته باشد و در ظاهر کار، موی خود را شانه کند، لباس مرتب و تمیز بپوشد و مسائلی از این قبیل. شکل دوم، زیبایی آزمایشی است، به این معنا که انسان برنامه‌ای را در دستورکار قرار دهد که آخرتش را از طریق دنیا زیبا کند. در این صورت است که مثلاً فقر به‌عنوان یک مصیبت و بلا در زندگی، می‌تواند در چشم مؤمنی زیبا بیاید، چون فرد قناعت می‌کند تا ایمانش محفوظ بماند.
این استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: شکل سوم، زیبایی کیفری است؛ به این معنا که فرد عامداً زشتی‌ها را بر زیبایی‌ها مقدم ببیند و در یک نگاه مینیمالیستی و حداقلی، سطح توقعات خود را به‌قدری پایین بیاورد که بروز یک دستاورد و اتفاق خوب هم به چشمش زیبا به نظر برسد. با این حال، آن «جَمیلاً» در کلام زینب کبری(س) هیچ‌کدام از این مصادیق نیست، بلکه ناظر بر شکل چهارمی از زیبایی است که به‌عنوان زیبایی معنوی اطلاق می‌شود.
{$sepehr_key_146494}
وی ادامه داد: زیبایی معنوی همین است که یک برادر عراقی، خانه خود را می‌فروشد تا از مهمان اباعبدالله(ع) پذیرایی کند. زیبایی معنوی همین است که یک کاروان با بیش از ۱۰۰ نفر عضو، ۷۲ روز از زندگی و خانواده دل می‌برند تا بیش از ۲۶۰۰ کیلومتر مسیر را برای تشرف به کربلای معلی با پای پیاده سپری کنند. زیبایی معنوی به همین است که کوچک‌ترین عضو این کاروان ۱۰ سال و بزرگ‌ترین عضو آن ۸۶ سال سن دارند.
به گفته حجت‌الاسلام‌والمسلمین رفیعی، تمام این موارد همگی مصادیقی از هزارهزار زیبایی معنوی است که در هر چیز وابسته به حضرت سیدالشهدا(ع) وجود دارد و طبیعی است خود کربلا باید آن‌قدر از زیبایی‌های معنوی لبریز بوده باشد که پس از ۱۳۸۶ سال، همچنان همه انسان‌ها را به حظ‌بردن از این زیبایی‌ها و ساختن مظاهر زیبای دیگر تشویق و ترغیب کند.