به گزارش شهرآرانیوز، آیت‌الله سید اسدالله مدنی، دومین شهید محراب، نمونه‌ای از عالم مجاهد و معلمی است که عمر خود را در مسیر تحصیل، تدریس، مبارزه سیاسی و خدمت به مردم سپری کرد. وی با حضور در جبهه‌های علمی و اجتماعی، تأثیر عمیقی بر جامعه روحانیت و مردم ایران گذاشت و شهادت او در ۲۰ شهریور ۱۳۶۰ توسط سازمان مجاهدین خلق، یاد و راه او را برای همیشه ماندگار کرد.
تحصیلات و رشد علمی
آیت‌الله سید اسدالله مدنی در سال ۱۲۹۲ شمسی در آذرشهر تبریز به دنیا آمد. کودکی او با فقدان والدین همراه بود؛ مادرش در چهار سالگی و پدرش در شانزده سالگی او را ترک کردند. او تحصیلات مقدماتی را نزد علمای برجسته آذرشهر همچون میرزا محمد حسن منطقی و میرزا محسن میرغفاری آغاز کرد و سپس برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه قم رفت.
شهید مدنی در قم تحت تعلیم اساتیدی، چون آیت‌الله حجت کوه‌کمری و آیت‌الله سید محمدتقی خوانساری قرار گرفت و با پشتکار و علاقه به علوم دینی، توانست به حوزه علمیه نجف مهاجرت کند. در نجف، در محضر بزرگان حوزه همچون سید محسن حکیم، سید عبدالهادی شیرازی و امام خمینی (ره) درس خواند و از آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی اجازه اجتهاد دریافت کرد. وی در کنار تحصیل، تدریس دروس کفایه، رسائل، مکاسب و درایه را نیز بر عهده داشت و شاگردان بسیاری از درس‌های او بهره‌مند شدند.
یکی از ویژگی‌های برجسته مدنی، خودداری او از تألیف رساله شخصی بود، چرا که معتقد بود باید تقلید از مراجع بزرگ مانند امام خمینی (ره) حفظ شود و حوزه در مسیر مرجعیت علمی، وحدت و انضباط باقی بماند.
مبارزات سیاسی و اجتماعی
آیت‌الله مدنی از دوران تحصیل در قم مبارزات سیاسی خود را آغاز کرد و با بازگشت به زادگاهش، علیه نفوذ اقتصادی و اجتماعی بهائیان در آذرشهر سخنرانی کرد. این فعالیت موجب تبعید او به همدان توسط ساواک شد. او در حمایت از نهضت‌های ملی و مذهبی، از جمله همراهی با نواب صفوی و مبارزه علیه کودتای فضل‌الله زاهدی در مصر، حضوری فعال داشت.
در سال ۱۳۴۱، پس از ورود به همدان، در اعتراض به تصویب لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی، مردم را به حمایت از روحانیت فراخواند و مرجعیت امام خمینی (ره) را در میان مردم معرفی کرد. گزارش‌های ساواک حاکی از این بود که او بیش از یک سوم اهالی همدان را به امام خمینی مقلد کرده بود. فعالیت‌های او در این زمان پایه‌های شهرت و تأثیرگذاری وی در حوزه سیاسی و اجتماعی را بنیان نهاد.
{$sepehr_key_150508}
خدمات اجتماعی و حضور در عرصه عمومی
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، آیت‌الله مدنی علاوه بر مدیریت حوزه‌های علمیه همدان و خرم‌آباد، خدمات گسترده‌ای در زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی ارائه کرد. برخی از فعالیت‌های برجسته او عبارتند از ساخت مهدیه، حسینیه و مسجد، تأسیس درمانگاه و دارالایتام مهدیه، ایجاد صندوق‌های قرض‌الحسنه در همدان و قصرشیرین، ساخت و بازسازی بیش از ۱۸ واحد مسکونی در مناطق زلزله‌زده بوئین‌زهرا، جمع‌آوری و توزیع کمک‌های مردمی برای نیازمندان بود.
آیت‌الله مدنی با حضور مستقیم در جبهه‌های جنگ تحمیلی و پوشیدن لباس رزم، روحیه رزمندگان را تقویت می‌کرد و با شرکت در مجالس دعا و نیایش آنان، مشوق حضور و ایثار بود. آیت‌الله سیدرضا بهاءالدینی در خاطره‌ای از او گفت: «نمی‌توانست ببیند جوانان به جبهه می‌روند و خودش در کنارشان نباشد.»
نمایندگی در مجلس خبرگان و امامت جمعه
با تشکیل مجلس خبرگان قانون اساسی، مردم همدان، آیت‌الله مدنی را به نمایندگی در این مجلس انتخاب کردند و امام خمینی (ره) او را با اختیارات کامل به امامت جمعه همدان منصوب کردند. پس از شهادت آیت‌الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی، اولین شهید محراب، مدنی به امامت جمعه تبریز منصوب شد. او با وجود مقاومت‌ها و مخالفت‌های اعضای حزب جمهوری‌خواه خلق مسلمان، توانست جایگاه نماز جمعه را حفظ کند و روحیه وحدت و مقاومت در این شهر را تقویت نماید.
شهادت و یادگار جاودانه
آیت‌الله سید اسدالله مدنی در ساعت ۱۳:۴۵ روز ۲۰ شهریور ۱۳۶۰، پس از پایان مراسم نماز جمعه، توسط سازمان مجاهدین خلق ترور و به شهادت رسید. پیکر مطهر او در ۲۱ شهریور در تبریز و قم تشییع و در حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد. امام خمینی (ره) در پیامی او را شخصیتی دانست که تمام عمر خود را در تهذیب نفس، خدمت به اسلام و تربیت مسلمانان سپری کرد و جز در مسیر خدمت به دین و مردم نمی‌اندیشید.
آیت‌الله مدنی نمونه‌ای کامل از عالم دینی بود که مرز‌های علم، سیاست و خدمت اجتماعی را در هم آمیخت. او نشان داد که مرجعیت علمی تنها محدود به درس و بحث در حوزه نیست، بلکه با حضور فعال در عرصه اجتماعی و سیاسی و پاسخگویی به نیاز‌های مردم، می‌تواند به مرجعیت واقعی دست یابد. مجاهدت‌های او الگویی است برای طلاب و روحانیون که می‌خواهند علم و عمل را هم‌زمان در مسیر اسلام و انقلاب اسلامی به خدمت بگیرند.