آتش زبان سختی دارد. وقتی لهیب میکشد، همهچیز را در خود میسوزاند؛ مال مردم، کارگاه مردم و از همه مهمتر امید مردم. اما این اژدها هرجا که دهان باز کرد، نسل رستم را در برابر خود دید؛ مردانی که به جان برخاستند تا امید مردم و آرامش شهر قربانی آتش نشود؛ اگر لهیب در کارگاهی افتاد، کار از نفس نیفتد؛ اگر شعله و دود، چشمها را در حصار گرفت، چشمه امید چنان جاری باشد که سیاهی را و تباهی را یکجا بشوید.
اینجاست که به یک نام باعظمت میرسیم در ترکیب دو کلمه؛ «آتشنشان». آتش اگر به حادثه قد کشد، آتشنشان به حدیث ایثار آن را فرومینشاند؛ چنانکه صبح روز جمعه، بیستویکم شهریور۱۴۰۴، در یکی از کارگاههای مبلسازی بزرگراه شهیدبابانظر مشهد، حادثه آتشسوزی گستردهای رخ داد که به یک رخداد خبری تبدیل شد و شهر را دربرگرفت، اما نیروهای آتشنشانی بهسرعت خود را به معرکه رساندند، اوضاع را به کنترل درآوردند و با اطفای حریق، حق مطلب را بهعنوان نگهبانان جان ومال و آرامش همشهریان امامرضا (ع) ادا کردند.
ادای این حق، اما یک حقیقت را هم دگرباره به واقعیت میدان تبدیل کرد که آتشنشانان ایثار را تا نهایت شهادت زندگی میکنند. دیروز هم در جریان عملیات اطفای این حریق، آتشنشان دلاور و فداکار، رضا فخریان، معاون شیفت ایستگاه۱۸ آتشنشانی مشهد، ایثارگرانه جان خود را از دست داد.
او سوخت تا امید مردم نسوزد. جان داد تا جان بدهد به امید و آرامشی که در شهر موج میزند. او رفت، اما ماند. بعد از این رضا فخریان نامی شد که در دل مشهد و مشهدیها برای همیشه با ایثار، ازخودگذشتگی و شجاعت گره خواهد خورد. او جان خویش را سپر ایمنی دیگران ساخت و نشان داد که عظمت انسانیت در ترجیحدادن آسایش و امنیت همشهریان بر آرامش و جان خویش است.
ازجانگذشتگی آتشنشانانی، چون او، نهتنها نمادی از شجاعت فردی، بلکه میراثی ماندگار برای فرهنگ شهری ماست؛ فرهنگی که بر پایه همدلی، مسئولیتپذیری و خدمت صادقانه به دیگران شکل میگیرد. آنان ستونهای زنده اعتماد اجتماعیاند و با هر اقدام ایثارگرانه، روحیه همبستگی و دلسوزی را در جامعه میدمند. با مردانی چنین ایثارگر است که میگوییم شهادت در زیست مردمان ما، چون نور و روح جاری است. ما زنده به ایثاریم و وامدار شهیدانی که در عرصههای مختلف نگاه ما را از زمین میگیرند و به آسمان میدوزند.
{$sepehr_key_150681}
امروز که مشهد عزیزمان داغدار ازدستدادن این فرزند رشید و قهرمان است، بر خود فرض میدانیم یاد و نام او را زنده نگه داریم و راهش را در گسترش فرهنگ ایثار، کمکرسانی و شهروندی مسئولانه ادامه دهیم.
خانواده محترم فخریان و همکاران او در سازمان آتشنشانی در این غم بزرگ تنها نیستند؛ یک شهر در کنارشان است. یک مشهد با همه گسترهاش، با همه مردمان مهربانش قدردان شجاعت و فداکاری این عزیز و همکاران نجیبش است.
مدیریتشهری جهانشهر برکت و کرامت هم به حکم وظیفه سازمانی و اخلاقی خود، هم سوگوار این همکار شجاع است و هم کنار خانواده سوگوار فخریان و همکاران اوست. ما به فرزندانی ایثارگر، چون رضا فخریان افتخار میکنیم که شرح اسم خویش شد. هم فخر آتشنشانی شد و هم مدرس رضایت به قضای الهی. نام او تا همیشه مانا خواهد ماند.
همچنین در پایان لازم میدانم به اطلاع برسانم که همچون گذشته از دستگاههای مربوط و ذیربط پیگیر وضعیت همکاران گرانقدری که در حین انجام وظیفه جان خود را ایثار کردهاند، هستم تا این عزیزان نیز بهعنوان شهید شناخته شوند.