به گزارش شهرآرانیوز، یکی از فرزندان مؤمن و انقلابی محله طرق مشهد است که با وجود کودکی پررنج و زندگی ساده، مسیر ایثار و مجاهدت را برگزید و در نهایت در بیست‌وچهارم شهریورماه ۱۳۶۰ در یکی از کوچه‌های خیابان نخریسی پشت بیمارستان امدادی مشهد، به دست عوامل ضدانقلاب ترور و به شهادت رسید.
سید جعفر سعادتخواه در خانواده‌ای مذهبی و پرتلاش دیده به جهان گشود، اما روزگار خیلی زود طعم یتیمی را به او چشاند؛ چرا که مادرش زمانی که او تنها سه سال داشت دار فانی را وداع گفت و پس از آن، به سبب دشواری‌های زندگی، تحت سرپرستی عمو و زن‌عمو قرار گرفت. پدر وی از کارکنان آستان قدس رضوی و شاغل در امور باغبانی بود و تلاش داشت فرزند خود را با تربیت دینی و روحیه کار و تلاش بار بیاورد.
تحصیلات سید جعفر تا پایان کلاس ششم ادامه یافت و او به دلیل علاقه شخصی، بخش عمده‌ای از اوقات خود را به ورزش‌های رزمی اختصاص داد و موفق به دریافت کمربند مشکی کاراته شد. در کنار ورزش، علاقه به مطالعه نیز از ویژگی‌های بارز او بود؛ مجلات علمی و طبیعت‌محور مانند «دانستنی‌ها» و «شکار و طبیعت» را پیگیری می‌کرد و کتاب‌های دینی هم جایگاه ویژه‌ای در زندگی‌اش داشت. همین مطالعات باعث شد که نگاه عمیق‌تری به مسائل دینی و اجتماعی پیدا کند و مسیر حضور در فعالیت‌های انقلابی را انتخاب کند.
{$sepehr_key_151522}
فعالیت‌های انقلابی او از طریق مسجد صاحب‌الزمان (عج) در محله آغاز شد. به کمیته انقلاب اسلامی پیوست و مأموریت‌های گوناگونی، چون گشت‌زنی محلی، پخش اعلامیه‌های انقلابی و مراقبت از امنیت منطقه را بر عهده گرفت. مهارت در استفاده از اسلحه و آمادگی بدنی باعث شده بود که در مأموریت‌های حساس کمیته نیز مشارکت داشته باشد. دوستان و هم‌رزمانش روایت می‌کنند که او با روحیه‌ای خستگی‌ناپذیر و آرامشی خاص در دل خطر حضور پیدا می‌کرد و در عین جوانی، جدیت و مسئولیت‌پذیری بالایی داشت.
سرانجام در روز ۲۴ شهریور ۱۳۶۰، هنگامی که حوالی ساعت سه بعدازظهر همراه یکی از همکاران کمیته برای مأموریت از مقر خارج شد، با صحنه‌ای ساختگی روبه‌رو گردید؛ فردی فریاد زد که «ماشینم را دزد برد، بگیریدش». او و همراهش برای تعقیب وارد کوچه‌های خلوت پشت بیمارستان امدادی شدند، بی‌خبر از آن‌که این ماجرا دامی از سوی گروهک‌های ضدانقلاب بوده است. ناگهان از کمینگاه تیراندازی آغاز شد و سید جعفر هدف حدود هفت گلوله قرار گرفت؛ یکی به پا، دیگری به شانه و چند تیر دیگر به ناحیه شکم. در حالی که از شدت جراحت بر زمین افتاده بود، همچنان اسلحه را در دست گرفت تا به مقاومت ادامه دهد، اما تیر نهایی به دهان او اصابت کرد و پیکرش بی‌جان بر زمین افتاد.
وی سریعاً به بیمارستان امدادی منتقل شد و برای دقایقی با حرکت انگشتان دست نشانه‌هایی از حیات بروز داد، اما شدت جراحات به حدی بود که جان باخت و به خیل شهیدان انقلاب اسلامی پیوست.
شهید سید جعفر سعادتخواه، تنها شهید ترور در محله طرق مشهد به شمار می‌رود؛ جوانی که با وجود عمر کوتاه خود، الگویی از ایمان، تلاش، ورزش‌دوستی، مسئولیت‌پذیری و حضور فعال در صحنه‌های دفاع از انقلاب اسلامی شد. یاد و خاطره‌اش در کوچه‌پس‌کوچه‌های طرق همچنان زنده است و شهادتش سندی بر مظلومیت مدافعان انقلاب در سال‌های آغازین دهه شصت به شمار می‌رود.