به گزارش شهرآرانیوز؛ ساکنان محله نهضت قاسم آباد به خصوص «ابرار» مشکلاتشان را نه یک بار که به تعبیر خودشان چند صد بار و از مسیر‌های مختلف به گوش مسئولان شهر رسانده‌اند. در مسجد محله وقتی میز خدمتی برپا شده یا مسئولی برای بازدید به محله پا گذاشته، اعضای شورای اجتماعی محله و فعالان فرهنگی و دیگر دغدغه‌مندان بار‌ها و بار‌ها از مشکلات و کمبود‌ها گفته‌اند. اما اصلی‌ترین دغدغه ساکنان این محله ضرورت تعریض کوچه ابرار ۱۰ است.
کوچه‌ای که تعریض آن برای ساکنان محله بسیار مهم است. از تیر برق‌های چوبی که مشکل این کوچه را دوچندان کرده تا ترافیک عجیب و غریب و مجاورت آن با چند مدرسه. ساکنان محله این نگرانی را همانند سال‌های گذشته دارند که چند صباحی به آغاز سال تحصیلی بیشتر نمانده و با شروع فعالیت مدارس آمد و شد بچه‌ها در این کوچه زیاد می‌شود. درحالی که خودرو‌ها نیز از این گذر باریک از هر طرف ویراژ می‌دهند و هیچ پیاده رو و مسیر ایمنی برای دانش آموزان به منظور جلوگیری از خطر تصادف وجود ندارد.
صدای مردم شهرآرا به درخواست ساکنان کوچه ابرار ۱۰ بار دیگر با گشت و گذار نیم روزی در این محله با اهالی، به بررسی دقیق‌تر مشکلات مردم پرداخت تا گره کور این کوچه به همت مسئولان دست اندرکار باز شود.
تراکم جمعیت و ترافیک سرسام آور
تا چشم کار می‌کند در یک باریکه کلی خانه ساخته‌اند از دوطبقه تا چندین طبقه. شکل و شمایل خانه‌های محله نهضت که خیابان‌های ابرار و یوسفیه و راستان و... را در دل خود جای داده، همین طور قوطی کبریت وار و کپسولی است.
همه این آپارتمان ها، به گواه و گفته صاحب بنگاه املاک قدمت دار محله، مملو از جمعیت است. کوچه و خیابان‌های اصلی و فرعی مملو از جمعیت است. در این راستا گذر ابرار ۱۰ وضعیتی به مراتب بدتر دارد. غدیری یکی از شهروندان و ساکنان این محله می‌گوید: مشکل این محله مربوط به امروز و دیروز نیست. کافی است که سرشب یا لحظه غروب سری به اینجا بزنید آن وقت متوجه خواهید شد که این محدوده جای سوزن انداختن نیست و مملو از خودرو و عابر پیاده است.
این شهروند در ادامه می‌گوید: این زمان که شما مراجعه کرده‌اید همه مردم سرکار هستند، اما عصر و هنگامی که به خانه بر می‌گردند تا چشم کار می‌کند ماشین است.
نجاتی دیگر شهروند هم توضیحاتش شنیدنی است: واقعا کوچه ابرار ۱۰ تهی از امکانات است. شش، هفت متر هم بیشتر عرضش نیست. در شرایطی که اینجا حکم شاهراهی دارد. شاهراهی که پیاده رو ندارد. یک طرفش مملو از خانه و آپارتمان است که پیشروی هم کرده‌اند. سمت دیگر، دیوار مجموعه ورزشی که فقط خاص کارکنان آبفاست. حالا همین یک ذره جا، پیاده رو ندارد و دانش آموز و ماشین از میان هم گذر می‌کنند. حضور عابران هم می‌شود مزیدبرعلت.
با همان لحن کنایه آمیز می‌گوید: هرچه سنگ است برای پای لنگ است. تیرچراغ برق‌های چوبی و فرسوده هم معضل دیگر محله است. مانده‌ایم این‌ها را کجای دلمان بگذاریم. این ستون‌های برق چوبی هزار و یک خطر در دل خود دارند. کافی است یک خودرویی به آن برخورد کند.
این گذر، زمانی دوطرفه بود، این قدر رفتیم و آمدیم تا آن را یک طرفه کنند و اکنون از سمت خیابان راستان تابلو ورود ممنوع زده‌اند، اما کو گوش نوا و چشم بینا. راننده راهی ندارد و مجبور است در همین کوچه کم عرض با آنکه عابر پیاده هم آمد و شد می‌کند از دو طرف بیاید. کار برخی راننده‌ها اشتباه است، اما چاره‌ای ندارند.
گیرافتادن وانت نیسان در وسط کوچه
او از تجربه عبور یک وانت نیسان از میان این معبر می‌گوید که سقفش به پنجره و ایوان خانه‌ای گیر کرده بود. این شهروند ادامه می‌دهد: به چشم خودم دیدم که راننده نیسان آبی بخت برگشته سقف خودرویش چنان به پنجره و ایوان خانه‌ای که پیشروی کرده بود گیر کرد که به سختی خودرویش را از این مهلکه بیرون برد.
{$sepehr_key_152336}
ادارات به خاطر مردم تعامل کنند
کریمی زن میان سالی است که از نگرانی برای بچه هایش می‌گوید: این دور و بر چند مدرسه است. تا شروع سال تحصیلی نیز زمانی نیست. تا وقتی بچه‌ها مدرسه بروند و برگردند فکرمان هزار راه می‌رود.
او از پیگیری هایش نیز می‌گوید: همراه دیگر اولیا نزد شهرداری منطقه ۱۰ و مدیران این مجموعه ورزشی رفتیم، برای پاسخ به ما هر کدام توپ را در زمین دیگری انداختند، اما آنچه که مسلم است مسئولان باید برای رضای خدا و خلق خدا و به نفع مردم اندکی تعامل داشته باشند تا مشکل مردم برطرف شود. اگر مجموعه ورزشی بخشی از حیاطش را به شهرداری بدهد تا کوچه عریض شود تردد اجباری بچه‌های ما و دیگر عابران پیاده از این گذر کم عرض با خطر کمتری همراه خواهد بود.
صاحب املاک این محدوده نیز پیگیری‌هایی داشته است. او در این باره می‌گوید: هر بار که رفتیم سازمان‌های دست اندرکار یا مسئولان گفتند که درستش می‌کنیم، اما این قول‌ها بدون نتیجه باقی ماند. همین چند وقت پیش با سامانه ۱۳۷ تماس گرفتیم و مشکل را درمیان گذاشتم و چندی بعد به صورت مکتوب این پاسخ برای من ارسال شد: طی استعلام انجام شده عملیات تعویض تیر‌های برق با همان شرکت است و مربوط به شهرداری نیست. مبحث تعریض و اقدامات این حوزه مربوط از شهرداری انجام شده است. به محض موافقت شرکت آبفا درباره عقب نشینی مرکز فرهنگی آب و فاضلاب، نسبت به اجرای عملیات تعریض اقدام خواهد شد.
در ادامه این جوابیه به شهروند این طور آمده است: با توجه به اینکه ادامه روند کاری خارج از چهارچوب شهرداری است و باید در نهاد‌های دیگری پیگیری شود بنابراین هیچ گونه برنامه زمان بندی برای آن وجود نخواهد داشت.