مرتضی انفرادی، در گفت‌و‌گو با شهرآرانیوز، به تبیین جایگاه لقب «ابن‌الرضا» در متون اسلامی پرداخت و اظهار داشت: لقب «ابن‌الرضا(ع)» در منابع معتبر اسلامی به فرزندان و ذریه امام‌رضا(ع) اطلاق شده و بیشترین کاربرد آن درباره امام محمدتقی(ع)، امام علی‌النقی(ع)، امام حسن عسکری(ع) و حتی امامزاده موسی مبرقع(ع) به چشم می‌خورد.
وی با اشاره به جایگاه والای امامت در معارف اسلامی افزود: حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) در روایات گوناگون، اسامی تمامی ائمه اطهار(ع) به‌ویژه امامان پس از خود را ذکر کرده‌اند و ازجمله، امام حسن عسکری(ع) را با تعبیر روشن «الحسن بن علی» معرفی کرده‌اند.
به گفته وی، این امر نشان‌دهنده اهتمام خاص امام‌رضا(ع) به معرفی سلسله امامت تا پایان و تأکید بر استمرار خط ولایت در تاریخ اسلام است.
این پژوهشگر بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی در ادامه سخنان خود تصریح کرد: در منابع تاریخی آمده است که امام حسن عسکری(ع) نیز برای جد بزرگوار خود، امام‌رضا(ع)، جایگاهی ویژه قائل بودند؛ تا آنجا که خودشان به‌صورت حضوری و با پای پیاده به استقبال زائران امام‌رضا(ع) می‌رفتند و آنان را تکریم می‌کردند. این رفتار در واقع بیانگر عمق پیوند معنوی میان امامان معصوم(ع) و جایگاه برجسته امام‌رضا(ع) در میان امامان پس از ایشان است.
انفرادی در بخش دیگری از گفت‌و‌گو به نقل صلواتی ویژه از امام حسن عسکری(ع) اشاره کرد و گفت: از آن حضرت دعایی منقول است که در آن به عظمت و منزلت امام‌رضا(ع) پرداخته و عباراتی عمیق و پرمفهوم بیان شده است: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عَلِیِّ بْنِ مُوسَی الرِّضَا، الَّذِی اذْهَبْتَ بِهِ وَ رَضِیتَ بِهِ مِنْ خَلْقِک، اللَّهُمَّ وَ کَمَا جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَی خَلْقِک وَ قَائِمًا بِأَمْرِک وَ نَاصِرًا لِدِینِک وَ شَاهِداً عَلَی عِبَادِک وَ کَمْسٍ عَلِیهم فِی السِّرِّ وَ الْعَلانِیَةِ وَ إِلَی سَبِیلِک بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ، صَلِّ عَلَیهِ صَلاةً تُسَلِّمُهُ عَلَی أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیائِک وَ خِیَرَتِک مِنْ خَلْقِک، إِنَّک جَوَادٌ کَرِیمٌ.»
{$sepehr_key_155537}
وی خاطرنشان کرد: این صلوات علاوه بر معرفی مقام علمی و معنوی امام‌رضا(ع)، بر نقش ایشان در هدایت امت اسلامی و استمرار رسالت پیامبر اکرم (ص) نیز تأکید دارد و نشان می‌دهد که امامان(ع) همواره در کلام و سیره خود، یکدیگر را معرفی و منزلتشان را تثبیت کرده‌اند.
این پژوهشگر در پایان تأکید کرد: مرور چنین‌روایاتی نشان می‌دهد که امامان معصوم(ع) نه‌تنها در دوران حیات، بلکه در آموزه‌ها و میراث معنوی خویش نیز پیوندی ناگسستنی با یکدیگر داشته‌اند و مقام و منزلت هر امام از سوی امامان بعدی مورد تصریح و تکریم قرار گرفته است.