همه ما پدربزرگ و مادربزرگ‌هایی داشتیم که حالا یا در قید حیات نیستند یا هنوز خدا با ما یار بوده که کنار ما زندگی می‌کنند، پیرمرد‌ها و پیرزن‌هایی که هر کدام، روزی جوان بودند و برای خود آرزویی داشتند، گاهی از مسیری که رفته‌اند پشیمان‌اند و گاهی خرسند از راهی که تا امروز طی کرده‌اند، اما وجه اشتراک همه آنها، تجربیات ارزشمندی است که  هزینه‌اش، عمر رفته‌اشان است که دیگر باز نمی‌گردد.   ما هم در روز جهانی سالمند به بهانه گرامیداشت مو‌های سپید و عمر رفته پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها به سراغشان رفتیم تا میهمان شنیدنی‌های ۶۰، ۷۰ و ۸۰ ساله‌های شهرمان باشیم.