به گزارش شهرآرانیوز؛ سینماهای ایران در شهریور ۱۴۰۴ روزهایی متوسط را پشت سر گذاشتند و با شرایطی کاملا قابل پیش بینی به کار خود ادامه دادند. در آخرین ماه تابستان امسال، مجموع فروش سینماهای کشور به بیش از ۱۸۵میلیارد تومان با حدود ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار مخاطب رسید. استان خراسان رضوی نیز با بیش از ۱۹میلیارد تومان فروش و قریب به ۲۷۰هزار مخاطب، همچون ماههای قبل پس از پایتخت و بالاتر از فارس، دومین بازار استانی پررونق در عرصه هنر هفتم شد.
طی این ماه، در کل کشور سه فیلم درام، دو کمدی و یک پویانمایی در رتبههای اول تا ششم فروش قرار گرفتند؛ اما در خراسان رضوی، سه کمدی و سه درام این فهرست را تشکیل دادند. این مقایسه نشان میدهد که فیلم «صددام» در استان خراسان رضوی بیش از میانگین کشور فروش داشته که احتمالا مهمترین دلیل آن جایگاه ستاره مشهدی این اثر، رضا عطاران، است.
در حالی که طی سالهای اخیر به پیشتازی بی قید و شرط کمدیها در گیشه عادت کرده بودیم، این روند از ابتدای سال جاری ماه به ماه دچار تغییر شده و اکنون سینمای غیرکمدی کاملا رقابت را به تعادل کشانده است. در میان پنج فیلم پرفروش شهریورماه در کل کشور و در خراسان رضوی، اگرچه دو کمدی مرد عینکی (کریم امینی) و ناجورها (محمدحسین فرح بخش) در رتبههای اول و دوم قرار دارند، اما سه درام پیرپسر (اکتای براهنی)، زن و بچه (سعید روستایی) و ناتور دشت (محمدرضا خردمندان) با فاصلهای اندک آنها را تعقیب میکنند.
کمدیها در خراسان رضوی طی ۳۱ روز شهریور ۱۴۰۴، ۱۰ میلیارد تومان فروش داشتند و سه فیلم دیگر به مرز ۷ میلیارد تومان رسیدند. این در حالی است که ناتور دشت از دوازدهم شهریور اکران شد و اگر این فیلم از ابتدای ماه روی پرده میرفت، فاصله سه میلیاردی میان کمدیها و آثار جدی، حتما کمتر از این میزان میشد.
گیشه تابستان امسال پر از آثار شکست خورده و ناموفق بود، اما «ناتور دشت» در بیست روز ابتدایی اکران خود توانست در کل کشور بیش از ۹ میلیارد تومان و در خراسان رضوی بیش از یک میلیارد بفروشد. طبعا حضور ستارههایی مانند هادی حجازی فر و سعید آقاخانی در موفقیت این فیلم مؤثر بوده، اما به نظر میرسد خصلت قصه گویی و روایت پرکشش فیلم از یک ماجرای واقعی، دلیل مهم تری برای این موفقیت باشد.
علاوه بر این، پویانمایی «فرمانروای آب»، ساخته مجید اسماعیلی، نیز در شهریور بسیار موفق ظاهر شد و در خراسان رضوی کمی کمتر از ۷۰۰ میلیون تومان فروش ثبت کرد. مهمترین ویژگی این محصول، جذاب بودن هم زمانش برای کودکان و بزرگ سالان است؛ ضمن آنکه نام گذاری فیلم و هم زمانی اکران آن با ایام کم آبی فصل تابستان نیز مزید بر علت شد تا مردم برای تماشایش کنجکاوتر شوند.
{$sepehr_key_155838}
فارغ از مرد عینکی که صدرنشین بلامنازع سینماهای سراسر کشور در شهریور بود، مقایسه فروش دو کمدی «ناجورها» و «جزایر قناری» نشان میدهد مردم ایران همچنان به کمدیهای بدنه علاقه ویژهای دارند و در رویارویی دو فیلم طنزی که اتفاقا پژمان جمشیدی در هر دو ایفای نقش کرده، ساخته محمدحسین فرح بخش را به کمدی روشنفکرانه عادل معصومیان ترجیح دادهاند.
بنابراین، فروش ۳ میلیارد و ۴۰۰ میلیونی «ناجورها» در کل کشور و ۳۷۲ میلیونی آن در خراسان رضوی را میتوان دلیل محکمی دانست بر اینکه کمدیهای بدنه با ساختار کلاسیک نزد مخاطبان از بالاترین محبوبیت برخوردارند و کمدیهای مدرن و آوانگارد، با اختلافی معنادار، از آنها عقب میمانند؛ هرچند از حضور ستارههای پرهوادار نیز بهره ببرند.
سه فیلم «آدم فروش»، «اتاقک گلی» و «سینما متروپل» از آثار مهم سینمای ایران بودند که در شهریورماه با شکست سنگین در گیشه مواجه شدند. «آدم فروش»، اثر محمود کلاری، که در جشنواره فیلم فجر دو سال قبل با نام «تابستان همان سال» شرکت کرده بود، با وجود حضور بازیگران نامدار و محبوبی، چون صابر ابر، مهران مدیری و علی شادمان، در استان خراسان رضوی فقط ۲۱۱ میلیون تومان و در کل کشور ۳ میلیارد تومان فروخت؛ آن هم در حالی که بیست روز از ماه روی پرده بود و مطلقا فیلم تلخی محسوب نمیشود.
«اتاقک گلی» به کارگردانی محمد عسگری در تمام روزهای این ماه، ۹۰۰ میلیون تومان فروش کشوری و ۵۵ میلیون تومان فروش در خراسان رضوی را ثبت کرد و با شکست کامل در گیشه، تنها حدود یک ماه روی پرده دوام آورد تا خیلی زودتر از زمان متعارف، راه اکران آنلاین را در پیش بگیرد. این فیلم که از نظر کیفیت ساخت، مختصات ژانری و مؤلفههای فنی و هنری وضعیت مطلوبی دارد، قربانی فقدان ستاره و تبلیغات بی رمق شد.
اما سومین و مهمترین فیلم شکست خورده گیشه این ماه، بهترین فیلم جشنواره چهل ویکم فجر بود که با وجود دوازده نامزدی و سه سیمرغ بلورین از مهمترین رویداد سینمایی ایران، طی بیست روز ابتدایی اکران خود، در کل کشور فقط ۵۴۴ میلیون تومان و در خراسان رضوی کمتر از ۷۰ میلیون تومان فروخت.
«سینما متروپل» به کارگردانی محمدعلی باشه آهنگر از منظر مختصات هنری، اثری شاخص و بسیار درخورتوجه است که با ادای دین به سینمای ایران، روایتی سرحال و کیفیت بصری جذابی را به مخاطب هدیه میکند؛ اما فاصله طولانی میان موفقیتش در جشنواره فجر و آغاز اکران عمومی را میتوان از دلایل شکست این فیلم در گیشه دانست.