مشهد، محله عبادی و یادگار ۲ برادر شهیدی که تاریخ را جاودانه کردند

به گزارش شهرآرانیوز، در دل محله عبادی مشهد، در کوچه‌های پر از خاطره و شهامت و ایثار و بوی عشق، دو برادر زاده شدند که نامشان برای همیشه در تاریخ این محله و کشورمان خواهد درخشید. سید مهدی و سید هادی، دو ستاره‌ای که در آسمان دفاع مقدس طلوع کردند و با شهادتشان، نور امید و ایثار را برای نسل‌ها روشن نگه داشتند.

سید مهدی، در شب نیمه شعبان سال ۱۳۴۵ زاده شد، گویی تولد او نشانه‌ای بود از نورانیتی که قرار بود در زندگی‌اش بجوشد. در زمان انقلاب، نوجوان دوازده ساله‌ای بود که همراه برادرش، در مسجد توفیق احمدآباد، دست به دست هم دادند تا به اهالی محله خدمت کنند. نفت بردن برای ناتوانان، نان تهیه کردن برای نیازمندان، و هر کاری که از دستشان برمی‌آمد، انجام می‌دادند. در راهپیمایی‌های انقلاب شرکت می‌کردند و با قلبی پر از امید، پیروزی انقلاب را جشن گرفتند.

اما جنگ تحمیلی آغاز شد و سید مهدی، نوجوان سیزده ساله، به بسیج پیوست. شب‌ها گشت می‌داد و روز‌ها خدمت جهادی به مردم تا اینکه به جبهه رفت. با دستکاری شناسنامه، در هفده سالگی عازم جبهه شد و در عملیات‌های مختلف، به عنوان تخریبچی و عضو ادوات، اطلاعات و عملیات، رشادت‌هایی از خود نشان داد که زبانزد فرماندهان شد. او که همیشه ساکت و مظلوم بود، در میدان نبرد شیر میدان جنگ بود. سرانجام، در روز تولد حضرت زهرا (س)، ۲۳ اسفند ۱۳۶۳، به فیض شهادت نائل آمد. پیکر پاکش در روز تولد امام محمد باقر (ع) تشییع شد و چهلم او مصادف شد با شب نیمه شعبان، گویی دائرةالمعارفی از نور و ایثار بود.

{$sepehr_key_155865}

سید هادی، برادر کوچکتر، در سال ۱۳۴۷ زاده شد. او با هجده ماه فاصله سنی از برادرش، راه او را ادامه داد. بعد از شهادت سید مهدی، سید هادی نیز با دستکاری شناسنامه به جبهه رفت و در عملیات‌های مختلف، ضربه‌های سنگینی به دشمن بعثی وارد کرد. او نیز مانند برادرش، در عملیات کربلای ۵، در ۱۸ دی ۱۳۶۵، به شهادت رسید. هر دو برادر وصیت کرده بودند که اگر پیکرشان به دست خانواده برسد، در بهشت رضا دفن شوند.

این دو برادر، نه تنها در جبهه‌های جنگ، بلکه در دل خانواده و محله نیز الگوی ایثار و فداکاری بودند. اهل نماز، اطاعت از پدر و مادر، و متانت و حیای بی‌پایان، ویژگی‌هایی بود که آنها را به انسان‌هایی فراتر از زمان تبدیل کرد.

امروز، یاد و نام سید مهدی و سید هادی همچنان در دل‌ها زنده است. آنها نه تنها برای خانواده و محله، بلکه برای تمام ایران، نماد مقاومت و ایستادگی هستند. در این روز‌های هفته دفاع مقدس، یادشان گرامی و راهشان پررهرو باد.