به گزارش شهرآرانیوز، استقلال پس از شکست تلخ خانگی برابر المحرق بحرین، نه‌تنها امید‌های آسیایی خود را عمیقاً از دست داد، بلکه بار دیگر به هوادارانش نشان داد که این تیم در شرایط فعلی توان رقابت جدی در قاره کهن را ندارد. دو بازی، دو شکست و دریافت هشت گل آماری است که بیش از هر چیزی بر عمق بحران فنی و مدیریتی درون‌تیمی استقلال مهر تأیید می‌زند. در شرایطی که انتظار می‌رفت استقلال با استفاده از حمایت هوادارانش در تهران نتیجه‌ای درخشان بگیرد، عملکرد ضعیف بازیکنان و ناهماهنگی تاکتیکی منجر به تلخ‌ترین شب فوتبالی برای آبی‌ها شد.
شوک تازه برای هواداران
اما ناکامی در زمین مسابقه پایان ماجرا نبود. پس از این باخت خبر رسید که باشگاه استقلال به دلیل فسخ یک‌طرفه قرارداد با «منتظر محمد»، بازیکن عراقی پیشین خود، از سوی فیفا با محرومیت دو پنجره نقل‌وانتقالاتی مواجه شده است. این محرومیت به‌معنای آن است که استقلال در صورت تأیید نهایی نمی‌تواند در دو پنجره آتی بازیکن جدید جذب کند و باید با همین ترکیب فعلی به میدان برود؛ ترکیبی که تا امروز نتایج آن امیدبخش نبوده است.
{$sepehr_key_156012}
تلاش برای فرار از محرومیت
مدیران باشگاه استقلال بلافاصله پس از اعلام حکم، مذاکرات حقوقی با وکلای بین‌المللی آغاز کرده‌اند تا با ارائه مستندات خود، فیفا را متقاعد به تعلیق یا لغو محرومیت کنند. استراتژی استقلال این است که با پرداخت بخشی از مطالبات و ارائه مدارک مربوط به شرایط فسخ قرارداد، امکان بازشدن پنجره زمستانی را فراهم کنند. اگر این تلاش‌ها بی‌ثمر بماند، آبی‌ها نه‌تنها در نیم‌فصل بلکه تا شروع فصل آینده نیز از جذب بازیکن جدید محروم خواهند بود؛ اتفاقی که می‌تواند به یک بحران ورزشی و مدیریتی تمام‌عیار تبدیل شود.
کابوس ادامه مسیر با بازیکنان فعلی
واقعیت این است که حتی اگر محرومیت اعمال نشود، استقلال نیاز مبرم به تقویت در چند پست کلیدی دارد. اما بسته‌ماندن پنجره به‌معنای تداوم حضور بازیکنانی است که تا امروز نتوانسته‌اند هواداران را امیدوار کنند. عملکرد ناامیدکننده در لیگ و آسیا نشان می‌دهد که ترکیب کنونی فاقد کیفیت لازم برای قهرمانی یا حتی رقابت جدی است. برای تیمی که همیشه به دنبال قله‌های بلند قاره‌ای بوده، ادامه‌دادن با چنین اسکوادی چیزی جز یک کابوس برای هواداران به همراه ندارد.
چرا استقلال به اینجا رسید؟
سؤال اساسی که این روز‌ها میان هواداران و کارشناسان تکرار می‌شود این است که چرا مدیران باشگاه اجازه دادند چنین‌پرونده‌ای به این نقطه بحرانی برسد؟ بدهی به یک بازیکن سابق موضوعی است که می‌توانست با مدیریت صحیح و پرداخت بموقع مطالبات حل شود. اما بی‌تفاوتی مدیران وقت و عدم پیگیری جدی سبب شد تا موضوع به فیفا کشیده شود و حالا استقلال هزینه سنگینی برای این بی‌تدبیری پرداخت کند.
نقش مدیران فعلی و قبلی در بحران
برخی تلاش می‌کنند مقصر اصلی را مدیران پیشین باشگاه معرفی کنند؛ اما حقیقت آن است که مدیران فعلی نیز در این بحران بی‌تقصیر نیستند. آن‌ها می‌دانستند که چنین‌پرونده‌ای در جریان است و می‌توانستند با اقدامات پیشگیرانه جلوی رسیدن آن به محرومیت نقل‌وانتقالاتی را بگیرند. بی‌تفاوتی و کم‌اهمیتی که در برخورد با این پرونده دیده شد، نشان می‌دهد استقلال همچنان از یک ضعف ساختاری در مدیریت رنج می‌برد؛ ضعفی که بار‌ها در سال‌های اخیر تکرار شده و هزینه‌های گزافی بر پیکره باشگاه تحمیل کرده است.
هزینه‌های سنگین یک غفلت
پرداخت بدهی منتظر محمد، آن هم در شرایط اقتصادی دشوار باشگاه، چالش بزرگی محسوب می‌شود. استقلال برای بازشدن پنجره خود علاوه بر مذاکره حقوقی، باید تمام مطالبات این بازیکن را نیز پرداخت کند. این موضوع از نظر مالی فشار مضاعفی بر باشگاه وارد خواهد کرد. به بیان ساده‌تر، غفلت گذشته حالا به یک بحران مالی و ورزشی هم‌زمان تبدیل شده است.
آینده مبهم استقلال
اگر فیفا ادله باشگاه را نپذیرد، استقلال مجبور است با همین بازیکنان تا نیم‌فصل دوم لیگ آینده ادامه دهد. این سناریو، آینده‌ای مبهم را برای آبی‌ها ترسیم می‌کند. ادامه ناکامی‌های احتمالی می‌تواند فاصله تیم با رقیبان سنتی‌اش را بیشتر کند و حتی جایگاه این باشگاه پرهوادار در جدول لیگ برتر را تهدید کند. در چنین‌شرایطی، اعتماد هواداران به مدیریت باشگاه بیش از پیش خدشه‌دار خواهد شد.
بازسازی ساختار مدیریتی
استقلال امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند مدیریت قوی، شفاف و پاسخگو است. این باشگاه نه‌تنها باید بدهی‌های گذشته را تسویه کند، بلکه باید ساختار مدیریتی خود را بازسازی کند تا دیگر شاهد تکرار چنین‌بحران‌هایی نباشیم. در غیر این صورت، هر بار یک پرونده جدید از دل گذشته سر بر خواهد آورد و استقلال را در آستانه سقوط به بحران‌های بزرگ‌تر قرار خواهد داد. اکنون هواداران منتظر هستند ببینند آیا مدیران فعلی می‌توانند با پرداخت مطالبات و دفاع حقوقی مناسب، پنجره نقل‌وانتقالاتی را باز کنند یا اینکه باید یک فصل دیگر با حسرت و ناامیدی به عملکرد تیمشان نگاه کنند.