به گزارش شهرآرانیوز؛ برد در این مسابقه بسیار بیشتر از ۳ امتیاز برای کادرفنی چلسی ارزش داشت و مهر تاییدی بود بر درستی پروژهای که سرمربی این تیم از فصل گذشته در اردوگاه آبیهای لندنی آغاز کرده است.
در دنیای بیرحم فوتبال، جایی که ستارهها با یک پاس کاتدار به خدایان تبدیل میشوند و مربیان با یک تساوی به قربانیان، حتی برنده جام جهانی باشگاهها با ۲ شکست متوالی در لیگ، زیر بار انتقادات سنگین میرود. سرمربی جوان ایتالیایی چلسی تا پیش از مصاف تیمش با لیورپول دقیقا در این موقعیت بود. اما چلسی در استمفورد بریج با برد مقابل لیورپول، ۳ امتیاز حیاتی را تصاحب کرد. مارسکا نفس راحتی کشید و فشارهای انباشتهشده را از دوشش برداشت. این پیروزی، بیش از یک نتیجه، یک بیانیه بود؛ مارسکا هنوز زنده است و چلسیاش با وجود زخمهای بسیار میتواند پس از چند فصل دوباره برای قهرمانی لیگ جزیره بجنگد.
فصل برای چلسی با وجود سرمایهگذاری بیش از ۳۰۰ میلیون یورویی برای خرید بازیکن در تابستان گذشته، با تردید آغاز شد. تساوی بیرمق مقابل کریستال پالاس در هفته اول، جرقهای از نگرانی در دل هواداران زد، اما فاجعه واقعی در هفتههای گذشته رخ داد؛ جایی که آنها در اولدترافورد مغلوب منچستریونایتد شدند. چلسی با اخراج زودهنگام رابرت سانچز، دروازهبان خود متلاشیشد و سپس شکست مقابل برایتون در خانه، مارسکا را زیر آتش انتقاد رسانهها و کارشناسان برد. ۳ شکست در ۵ بازی گذشته، همراه با برد دشوار مقابل لینکلن در جام اتحادیه، چلسی را با تنها ۸ امتیاز از ۶ بازی در رتبه هشتم لیگ انگلیس قرار داد. میانگین گل خورده ۱.۸ در هر مسابقه و افت مالکیت توپ از ۵۸ درصد به ۴۹ درصد در لحظات حساس، مارسکا را به فکر وا داشت.
{$sepehr_key_156771}
فشار بر مارسکا به اوج رسیده بود. هواداران حالا نامش را فریاد نمیزدند. کارشناسان، هشدار میدادند باخت مقابل لیورپول سومین شکست پیاپی آنها در لیگ بوده و مارسکا را زیر فشار شدید قرار میدهد؛ چیزی که آخرین بار در دوران فرانک لمپارد رخ داده بود. مصدومیتهای زنجیرهای از جمله غیبت کول پالمر و ۴ مدافع میانی اصلی، مارسکا را وادار به استفاده از بازیکنان آکادمی مثل جاش آچئامپونگ کرد.
او در کنفرانسهای مطبوعاتی با آرامش ظاهری، میگفت هیچ دلیلی برای منفیبودن نیست و به رکوردش اشاره میکرد؛ تنها ۵ باخت در ۶ ماه گذشته که ۴ مورد در زمان ۱۰ نفره بودن تیم رخ داده، اما پشت این کلمات، انتقادات به مدیریت بازی با ۱۰ نفر، عدم اعتماد به تازهواردان تیم و فشار به هیات مدیره برای عدم خرید دروازهبان و مدافع میانی، پنهان بود. چلسی پیش از بازی این هفتهاش با لیورپول در خطر سقوط به نیمه پایین جدول قرار داشته و تنها ۴ امتیاز با وستهام در رتبه نوزدهم جدول فاصله داشت.
مقابل مدافع عنوان قهرمانی لیگ، مارسکا تیمش را با عطش برد به میدان فرستاد. مویسس کایسدو در دقیقه ۱۴ با شوتی از راه دور چلسی را پیش انداخت و استمفورد بریج را به جوش آورد. چلسی، با ۵۳ درصد مالکیت و ۶ در چارچوب، نیمه اول دست بالاتر را در بازی داشت، اما نیمه دوم شرایط تغیر کرد و کودی خاکپو در دقیقه ۶۳ بازی را مساوی کرد. در ادامه، اما چلسی با عطش بیشتری به دنبال گل برتری رفت. مارسکا، با تعویضهای جسورانه و آوردن استوائو ۱۸ ساله، جیمی گیتنز و مارک گویی خط حمله تیمش را تازه کرد. فشار بالا از دقیقه ۷۰، با ۷ کرنر و ۵ شوت در ۱۰ دقیقه آخر، نشاندهنده تمایل تیم به رهایی از فشار بود. چیزی تا پایان مسابقه نمانده بود که مارک کوکوریا از کانال چپ جلو رفت و پاس زمینی او را استوائو به تور چسباند. غرش استمفورد بریج، مارسکا را به دویدن به سمت زمین واداشت. جشن او با کارت زرد دوم، اخراجش را در پی داشت، اما ارزشش را داشت.
این برد، بیش از ۳ امتیاز، نجاتدهنده بود و چلسی را به ۱۱ امتیاز رساند، فاصله با صدر را به ۵ امتیاز کاهش داد و مارسکا را از لبه پرتگاه دور کرد.