گروه ورزش|شهرآرانیوز: تیم ملی فوتبال ایران برای دومین بازی پیاپی شکست خورد؛ ابتدا در فینال جام کافا برابر ازبکستان و سپس در دیداری دوستانه مقابل روسیه. دو نتیجه‌ای که در ظاهر شاید چندان نگران‌کننده به نظر نرسند، اما در باطن نشانه‌ای از سردرگمی تاکتیکی و ضعف فکری در کادرفنی تیم ملی است.
امیر قلعه‌نویی پس از باخت به ازبکستان دلیل ناکامی را «تمرینات ناکافی» و «دعوت از بازیکنان جدید» عنوان کرد. حالا پس از باخت به روسیه هم بار دیگر همان روند ادامه دارد و او این‌بار «مصدومان، غایبان و حتی استفاده از بازیکن ۱۹ ساله» را عامل شکست می‌داند.
تکرار چنین اظهاراتی بیش از آنکه توجیه منطقی به نظر برسد، نشانه‌ای از ناتوانی در پذیرش مسئولیت و نبود برنامه‌ریزی دقیق در تیم ملی است. مربی‌ای که هر بار بهانه تازه‌ای مطرح می‌کند، در واقع نشان می‌دهد که تیمش فاقد ثبات و تفکر استراتژیک است.
فوتبال ملی تنها با تمرین یا حضور چند بازیکن با تجربه شکل نمی‌گیرد، بلکه نیازمند فلسفه‌ی بازی، انسجام دفاعی و درک صحیح از تاکتیک‌های مدرن است؛ مؤلفه‌هایی که ایرانِ قلعه‌نویی به وضوح از آنها بی‌بهره است.
ضعف در خط دفاعی، ناهماهنگی در میانه میدان و سردرگمی در طراحی حملات نشانه‌هایی هستند که در هر بازی بیش از پیش نمایان می‌شوند.
تیم ملی نه در مالکیت توپ برنامه دارد، نه در فاز انتقال و نه در پرسینگ سازمان‌یافته. در چنین شرایطی اشاره مداوم به مصدومیت بازیکنان یا کمبود زمان تمرین، بیش از آنکه مسئله را حل کند، ذهن هواداران را خسته می‌کند.
در این میان نقش مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال نیز بسیار مهم است. پرسش اساسی این است که فدراسیون تا چه زمانی حاضر است از قلعه‌نویی حمایت کند و آیا نتایج اخیر باعث بازنگری در سیاست‌های فنی خواهد شد یا نه؟
اگر روند فعلی ادامه پیدا کند و تیم ملی بدون برنامه و نظم تاکتیکی وارد رقابت‌های جام جهانی شود، بعید است که بتوان به موفقیت آن دل بست.
فوتبال ایران بیش از هر چیز به ثبات فکری، برنامه‌ریزی و شجاعت در پذیرش مسئولیت نیاز دارد. تا زمانی که شکست‌ها با فهرستی از بهانه‌ها پوشانده شوند، نه تنها پیشرفتی حاصل نخواهد شد، بلکه فاصله تیم ملی با استاندارد‌های جهانی بیشتر می‌شود.
این تیم به سرمربی‌ای نیاز دارد که پاسخ‌گو باشد، نه اینکه مدام توجیه کرده و خودش را مسبب باخت‌های تیم ملی نداند.