گروه ورزش|شهرآرانیوز: سعید الهویی به شکلی غیرمنتظره و شتاب‌زده به یکی از نام‌های پرسروصدای فوتبال ایران بدل شده است؛ این مربی بیش از آنکه با دستاورد‌های فنی‌اش شناخته شود، با حضور رسانه‌ای و سخنان تئوریک خود مطرح شده است. در واقع، الهویی نه در سطح باشگاهی و نه در سطح بین‌المللی، سابقه‌ای ندارد که بتوان آن را مبنای اعتماد به او در بالاترین سطح فوتبال ملی دانست. با این حال، حضور او در کادرفنی تیم ملی، آن هم در جایگاهی تأثیرگذار، پرسش‌های بسیاری را میان کارشناسان و هواداران برانگیخته است.
نکته قابل‌تأمل اینجاست که الهویی هیچ‌گاه در فوتبال ایران فرایند رشد طبیعی یک مربی را طی نکرده است؛ نه تجربه سرمربیگری در لیگ برتر را دارد، نه کارنامه‌ای از موفقیت در تیم‌های پایه یا باشگاهی. باوجوداین، اکنون در موقعیتی قرار گرفته که تصمیمات فنی‌اش بر عملکرد و آینده تیم ملی تأثیر مستقیم دارد. چنین‌جایگاهی معمولاً نصیب مربیانی می‌شود که سال‌ها در میادین داخلی و بین‌المللی آزموده شده‌اند، اما درباره الهویی، گویی این مسیر کاملاً نادیده گرفته شده است.
اعتماد بیش‌ازاندازه امیر قلعه‌نویی به او، بیش از آنکه بر پایه منطق فوتبالی باشد، شبیه به یک ریسک احساسی و خطرناک است. بسیاری از نزدیکان فوتبال ایران بر این باورند که حضور پررنگ الهویی در تصمیمات فنی موجب تضعیف نقش سایر اعضای باتجربه کادر شده و توازن فکری تیم را از بین برده است. از سوی دیگر، سبک مربیگری او بیشتر به محفوظات تئوریک و اصطلاحات پرزرق‌وبرق شباهت دارد تا رویکردی عملی و مبتنی بر تجربه میدانی. در حالی که فوتبال مدرن نیازمند مربیانی با دیدگاه عملی، شهامت تصمیم‌گیری و شناخت عمیق از بازیکنان است، الهویی بیش از هر چیز درگیر نمایش واژگان علمی است که در میدان عمل، خروجی قابل‌مشاهده‌ای ندارد.
واقعیت این است که تیم ملی ایران در مقطع حساسی قرار دارد و کوچک‌ترین خطا در ساختار فنی می‌تواند به بهای ازدست‌رفتن رؤیای صعود موفق به جام جهانی تمام شود. تداوم این روند و واگذاری امور فنی به مربی‌ای بدون سابقه اثبات‌شده، نه‌تنها تصمیمی غیرحرفه‌ای است، بلکه می‌تواند یکی از پرهزینه‌ترین اشتباهات فوتبال ایران در سال‌های اخیر باشد.
{$sepehr_key_158292}